به گزارش توانآپ، در این گزارش به تحلیل و بررسی درصد داراییهای پرریسک و کمریسک در صندوقهای اهرمی پرداخته شده است. این تحلیل به سرمایهگذاران کمک میکند تا درک بهتری از ریسکها و فرصتهای موجود در این نوع صندوقها داشته باشند.
صندوقهایی که بخش عمدهای از پرتفوی خود را به داراییهای پرریسک اختصاص دادهاند، معمولاً در شرایط بازارهای صعودی یا نزولی با نوسانات بیشتری مواجه میشوند. به عبارت دیگر، این صندوقها به دلیل وجود داراییهای پرریسک، قابلیت افزایش یا کاهش سریعتری در ارزش خود دارند. برای مثال، صندوق «موج» با 70 درصد از داراییهای خود در بخش پرریسک، در مقایسه با صندوق «نارنج» که تنها 30 درصد از داراییهای خود را به این بخش اختصاص داده، احتمالاً در شرایط صعودی بازدهی بیشتری خواهد داشت.
از سوی دیگر، صندوقهایی که درصد کمتری از پرتفوی خود را به داراییهای کمریسک اختصاص دادهاند، معمولاً در روندهای نزولی یا صعودی نسبت به سایر صندوقها افت یا صعود کمتری را تجربه میکنند. این امر به ویژه برای سرمایهگذارانی که تمایل دارند ریسک کمتری را متحمل شوند، حائز اهمیت است. به عنوان مثال، صندوق «بیدار» که ترکیبی متعادل از داراییهای پرریسک و کمریسک دارد، ممکن است در مقایسه با صندوقهای کاملاً پرریسک مانند «جهش» یا «شتاب»، نوسانات کمتری را تجربه کند.
لازم به ذکر است که وجود داراییهای پرریسک در یک صندوق نمیتواند به تنهایی تضمینکننده رشد بیشتر آن در مسیرهای صعودی باشد. عوامل متعددی همچون کیفیت مدیریت صندوق، استراتژیهای بازارگردانی و شرایط کلی بازار نیز بر بازدهی صندوقهای اهرمی تأثیرگذار هستند. به عنوان مثال، یک صندوق با مدیریت قوی و استراتژیهای مناسب میتواند حتی با درصد بالای داراییهای کمریسک، عملکرد بهتری نسبت به صندوقی با داراییهای پرریسک و مدیریت ضعیف داشته باشد.
در نهایت، سرمایهگذاران باید با دقت و آگاهی کامل از ویژگیها و ریسکهای موجود در هر صندوق اهرمی، تصمیمگیری کنند. بررسی دقیق ترکیب داراییها، عملکرد تاریخی و کیفیت مدیریت میتواند به آنها کمک کند تا انتخابهای بهتری داشته باشند و ریسک سرمایهگذاری خود را کاهش دهند. به نقل از صدای بورس
انتهای پیام/
تست گنجی
