توانآپ 1 1403-11-15 11:59:50 چرا طرفداران شاه درباره اشرف پهلوی و یادداشت‌های علم سکوت می‌کنند؟ طرفداران خاندان و حکومت پهلوی بر این باورند که "پنجاه‌وهفتی‌ها"، یعنی افرادی که رژیم شاه را به چالش کشیدند، تاریخ را تغییر داده و با "تاریخ‌نگاری چپ" تصویری نادرست از "تاریخ پهلوی" ارائه کرده‌اند که نه تنها نادرست است بلکه ناعادلانه نیز می‌باشد. به همین دلیل، بازخوانی تاریخ برای آن‌ها اهمیت دارد. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های این بازخوانی، مستندهای پخش شده در شبکۀ "من‌وتو" است که به تصویرسازی مثبت و بی‌نقص از دوران پهلوی می‌پرداخت. این مستندها به نقاط قوت کشور در آن دوران تمرکز داشتند و تنها نیمه پر لیوان پهلوی را به نمایش می‌گذاشتند و به این دلیل که مخالفان حکومت پهلوی به اندازه کافی درباره نیمه خالی لیوان صحبت کرده‌اند، به آن اشاره نمی‌کردند. این رویکرد همچنین به این شکل عمل می‌کند که طرفداران متعصب خاندان پهلوی در تلاش‌اند تا آثار شخصیت‌های مخالف مانند مهندس بازرگان و آیت‌الله طالقانی را بررسی کرده و به دنبال جملاتی در حمایت از مبارزات مسلحانه‌ی مجاهدین خلق علیه رژیم شاه باشند تا مدعی شوند که بازرگان و چریک‌های سازمان مجاهدین تفاوتی نداشتند. یا به جملات سوسیالیستی آثار طالقانی اشاره می‌کنند تا نتیجه بگیرند که مشی مدارآمیز او بی‌ارزش بوده و او فردی شبیه به چریک‌های مائوئیست یا لنینیست گروه‌های چپ‌گرا بوده است. از سوی دیگر، این بازخوانان مدعی‌اند که انقلابیون 57 و تاریخ‌نگاران چپ‌گرا در حق شاه ناعادلانه عمل کرده و فقط نقاط ضعف او را بزرگ کرده‌اند. اما خودشان با همین روش به بررسی مخالفان رژیم شاه می‌پردازند تا نشان دهند که آن‌ها نقدی اساسی به عملکرد رژیم نداشته‌اند. این بازخوانی همچنین شامل نمایش چهره‌های رژیم شاه و ارجاع به سخنان آنان نیز می‌شود که البته در خود ایرادی ندارد. به عنوان مثال، آشنایی جوانان امروز با سپهبد نادر جهانبانی یا دکتر فرخ‌رو پارسا می‌تواند مفید باشد. اما جالب اینجاست که پهلوی‌گرایان به ندرت درباره اشرف پهلوی صحبت می‌کنند و ترجیح می‌دهند سکوت کنند، چرا که می‌دانند "خواهر مقتدر شاه" به اندازه‌ای بدنام است که نمی‌توان از او دفاع کرد. علاوه بر این، در مورد شمس و فاطمه پهلوی نیز این طرفداران تقریباً سکوت اختیار کرده‌اند و در حالی که از "خاندان ایران‌ساز پهلوی" صحبت می‌کنند، درباره خواهران و برادران محمدرضاشاه معمولاً چیزی نمی‌گویند. به هر حال، در کنار این سکوت‌ها، خاطرات مهمی مانند "یادداشت‌های علم" که به نحوه مملکت‌داری در رژیم شاه و شخصیت محمدرضاشاه می‌پردازد، مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد. چرا که این کتاب با وجود تجلیل‌های مکرر از شاه، به خوبی فساد و استبداد او را نمایان می‌کند و برای طرفداران شاه قابل قبول نیست. چرا که اگر امروز معلوم شود که یک مقام سیاسی با استفاده از موقعیت خود در حال سوءاستفاده است، مردم از او انتقاد خواهند کرد. از این رو، بازخوانی تاریخ با استفاده از این نوع منابع برای طرفداران حکومت پهلوی دشوار است و به همین دلیل آن‌ها به سراغ این نوع خاطرات نمی‌روند. در پایان، یادداشت‌های علم با وجود زبان احترام‌آمیز و تجلیل‌هایش، به خوبی فساد و استبداد شاه را نشان می‌دهد و به همین دلیل برای طرفداران شاه خوشایند نیست. به نقل از عصر ایران انتهای پیام/ بازگشت
