مرگ جیمی کارتر، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده در سن ۱۰۰ سالگی

به گزارش توانآپ، جیمی کارتر، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، در تاریخ ۴۴ سال پس از پایان دوران ریاست جمهوری خود درگذشت. این مدت طولانی به‌طور خاص تحت تأثیر یک واقعه تاریخی قرار داشت که به‌طور مداوم در ذهن او و بسیاری از ایرانیان باقی مانده بود: ماجرای گروگان‌گیری ۵۲ آمریکایی در ایران. این گروگان‌ها به‌دلیل اعتراض به دخالت‌های ۲۵ ساله آمریکا در امور داخلی ایران توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و سپس دولت ایران به اسارت درآمده بودند. سرانجام، این گروگان‌ها به موجب توافقی در الجزایر آزاد شدند، درست در زمانی که رونالد ریگان سوگند ریاست جمهوری را ادا می‌کرد.

جیمی کارتر به‌عنوان یکی از آشناترین چهره‌های سیاسی آمریکا برای ایرانیان شناخته می‌شود. او نه تنها در دوران ریاست جمهوری خود، بلکه پس از آن نیز همواره در کانون توجهات قرار داشت. کارتر به خاطر تلاش‌هایش برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، اصطلاح «جیمی کراسی» را به خود اختصاص داد. این اصطلاح به تلاش‌های او برای گشودن فضای سیاسی و آزادی زندانیان چپ و مذهبی در ایران اشاره دارد. شخصیت‌هایی مانند مهدی عراقی و عباس میلانی از این اصطلاح استفاده کرده‌اند تا نشان دهند که کارتر با فشار بر شاه، زمینه آزادی این زندانیان را فراهم کرده است.

مرگ جیمی کارتر در آستانه سال نو میلادی و در ۱۰۰ سالگی‌اش، یادآور تأثیرات عمیق او بر تاریخ معاصر ایران است. کارتر در طول دوران ریاست جمهوری خود، با چالش‌های زیادی مواجه بود که یکی از مهم‌ترین آن‌ها بحران گروگان‌گیری بود. این بحران نه تنها بر سیاست خارجی آمریکا تأثیر گذاشت، بلکه روابط ایران و آمریکا را به شدت تحت تأثیر قرار داد.

پس از مرگ شاه در مرداد ۱۳۵۹، برخی تصور می‌کردند که موضوع گروگان‌گیری دیگر موضوعیت ندارد. دو نماینده مجلس شورای اسلامی با دو دیدگاه متفاوت، دکتر ابراهیم یزدی و شیخ صادق خلخالی، پیشنهاد کردند که حالا که شاه مرده است، گروگان‌ها آزاد شوند تا کارتر بتواند دوباره انتخاب شود. اما بسیاری دیگر بر این باور بودند که کارتر باید به خاطر عملیات ناموفق نجات گروگان‌ها در طبس مجازات شود. کارتر که تحت فشارهای زیادی قرار داشت، تصمیم به قطع روابط با ایران گرفت و امام خمینی نیز گفت: «اگر آقای کارتر یک تصمیم درست در زندگی خود گرفته باشد، آن تصمیم همین اقدام یک جانبه به قطع روابط است.»

دوران چهار ساله ریاست جمهوری کارتر عمدتاً تحت تأثیر دغدغه‌های مربوط به ایران گذشت. او در مقایسه با دیگر رؤسای جمهور آمریکا، مواضع همدلانه‌تری نسبت به فلسطینی‌ها اتخاذ کرد، هرچند که در قضیه غزه انتقادات تندی به حماس وارد کرد. نام جیمی کارتر همواره با ایران گره خورده است؛ چه قبل و چه بعد از انقلاب اسلامی.

کارتر همچنین با چالش‌های دیگری نیز مواجه بود. او به دلیل نگرانی از اینکه موضوع حقوق بشر به دام کمونیست‌ها بیفتد، تلاش کرد تا شاه را تحت فشار قرار دهد تا فضای سیاسی را باز کند. اما وقتی متوجه شد که شاه دیگر توانایی اداره کشور را ندارد، از او خواست تا ایران را ترک کند. این تصمیم نه تنها بر سرنوشت شاه تأثیر گذاشت، بلکه بر روابط ایران و آمریکا نیز سایه افکند.

در حالی که سلطنت‌طلبان کارتر را مقصر سقوط شاه می‌دانند، خود شاه نیز در مصاحبه‌ای به فساد و استبداد اعتراف کرده بود. انقلابیون در تهران علیه کارتر شعار می‌دادند و بر روی سردر سفارت آمریکا پارچه‌نوشته‌هایی نصب کرده بودند که نشان‌دهنده تنش‌های شدید بین دو کشور بود.

کارتر همچنین به خاطر ویژگی‌های شخصیتی‌اش شناخته می‌شد. او به «گرگ تنها» شهرت داشت و تمایل زیادی به تصمیم‌گیری مستقل داشت. این ویژگی‌ها باعث شد که او در برخی مواقع نتواند مشورت‌های لازم را دریافت کند و تصمیماتش تحت تأثیر احساسات شخصی قرار گیرد.

با مرگ جیمی کارتر، یکی از چهره‌های مهم تاریخ معاصر آمریکا و ایران از میان رفت. او نه تنها بر سیاست‌های داخلی و خارجی ایالات متحده تأثیر گذاشت، بلکه نقش مهمی در شکل‌گیری تاریخ معاصر ایران ایفا کرد. اکنون با تغییرات سیاسی در ایالات متحده، باید دید که چگونه میراث کارتر و تأثیرات او بر روابط ایران و آمریکا ادامه خواهد یافت. به نقل از صدای بورس

انتهای پیام/