سید محمد حسین هاشمی، توانآپ در یادداشتی اختصاصی به موضوع افزایش نگران‌کننده آمار طلاق در ایران پرداخته و اشاره کرده است: «در سال ۱۴۰۲ به ازای هر ۱۰ ازدواج، بیش از ۴ طلاق در ایران ثبت شده است. این در حالی است که آمار طلاق در تهران بالاتر از سایر نقاط کشور است و پایتخت به عنوان رکورددار این آمار شناخته می‌شود. همچنین در تهران، ۵۶ درصد درآمد خانوار به تأمین هزینه مسکن اختصاص می‌یابد.»
به گزارش توانآپ، متن کامل یادداشت به شرح زیر است:
«۱- دوستی دارم که سال‌هاست برای افرادی که قصد ازدواج دارند، یک جمله می‌گوید: «عشق برای یکی دو سال اول است؛ بعد از آن، اگر خوراکی در یخچال نباشد، دعوا شروع خواهد شد.» من به مدت طولانی تلاش کردم تا او را از این گفته‌اش منصرف کنم؛ اما با کمی تأمل، متوجه شدم که این جمله، حتی اگر به صورت اغراق‌آمیز بیان شده باشد، می‌تواند تا حدی درست باشد. مثالی از این موضوع را در اظهارات اخیر حمید صاحب، مدیرکل سلامت شهرداری تهران می‌توان یافت.
او اشاره کرده که «آمار طلاق با شیب ملایمی در حال افزایش است و در سال‌های اخیر به بالای ۲۰۰ هزار مورد در سال رسیده است.» این اظهارات به وضوح نشان‌دهنده یک زنگ خطر جدی برای آینده کشور است.
۲- در اینجا قصد ندارم به آمارهایی که گاهی اوقات منتشر می‌شوند و واقعیت را تغییر می‌دهند، بپردازم، اما ذکر چند مورد می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که نمی‌توان به آمارهایی که کاهش طلاق را نشان می‌دهند، اعتماد کرد. توانآپ در گزارشی به نقل از مرکز آمار اعلام کرده است که در سال ۹۰، تعداد ۸۷۴ هزار و ۷۹۲ ازدواج ثبت شده است. اما در سال ۱۴۰۰، آمار ازدواج به ۵۷۲ هزار و ۱۱ مورد کاهش یافته است.
طبق آمار منتشر شده، در سال ۱۴۰۲ به ازای هر ۱۰ ازدواج، بیش از ۴ طلاق ثبت شده که نشان‌دهنده بالاترین نسبت طلاق به ازدواج از زمان ثبت آمار رسمی در ایران است. بنابراین کاهش طلاق به دلیل کاهش ازدواج بوده و مقایسه آمارهای طلاق در چند دهه نمی‌تواند لزوماً نشان‌دهنده کاهش طلاق باشد.
۳- پیشنهاد می‌کنم که واقع‌گرا باشیم و به بررسی جامعه آماری دوستان و آشنایان‌مان بپردازیم. در همین چند سال اخیر، چند نفر از اطرافیان شما ازدواج کرده‌اند؟ چند نفر طلاق گرفته‌اند؟ چند زوج به زندگی مشترک ادامه می‌دهند اما دچار طلاق عاطفی هستند؟ این سوالات می‌تواند به وضوح وضعیت جامعه را نشان دهد.
۴- باید با مسئولان صریح‌تر صحبت کنیم؛ آقایان و خانم‌های محترم! بیایید بپذیرید که سیاست‌هایتان کارساز نبوده است! قانون حمایت از خانواده و جمعیت نتوانسته مشکلات را حل کند و باید به این واقعیت توجه کرد که هزینه‌های زندگی به خصوص در کلانشهرها، از جمله تهران، به شدت افزایش یافته است.
۵- به اعتقاد من، آنچه تاسف‌آور است، فقط گفتار درمانی و سخنرانی بدون عمل است. رشد آمار طلاق در کشور نیاز به ریشه‌یابی جدی دارد و باید به دنبال راهکارهای منطقی و واقع‌گرایانه بود تا از بروز این معضل جلوگیری شود.
در نهایت، باید به این موضوع توجه کرد که تمامی نهادها و سازمان‌هایی که خود را دخیل در امر ازدواج می‌دانند، باید با مشاهده خروجی عملکردشان، اقدامات خود را مورد بازبینی قرار دهند و به دنبال راه‌حل‌های واقعی و کارآمد باشند.» به نقل از عصر ایران
انتهای پیام/
عاطفه آهنگر
