دلایل زیاندهی صنعت داروسازی چیست؟

به گزارش توانآپ، قبل از این که به جزئیات چالش‌های امروز صنعت دارو بپردازیم، لازم است روایت رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس را مرور کنیم که بیان می‌کند: تفاهم مشترکی درباره وضعیت سلامت مردم در سطح اجرایی و میان ارگان‌های مختلف دولت وجود ندارد. این مشکل به حدی رسیده که برخی داروخانه‌ها اعلام می‌کنند قادر به تأمین داروهای خاص بیماران نیستند، زیرا پرداخت‌های بیمه‌ای به‌موقع انجام نمی‌شود.

لگد به بخت داروسازان شرکت‌های داروساز و به‌طورکلی صنعت دارو، مسیر طولانی و پیچیده‌ای را برای رسیدن به نقطه تجاری‌سازی و تولید دارو طی کرده‌اند. اما بحران‌های مدیریتی، بودجه‌ای و سیاست‌گذاری در حوزه سلامت، وضعیت این صنعت را به افول کشانده است.

آرش محبوبی، داروساز در این زمینه می‌گوید: «عدم تناسب تورم در بخش دارو با سایر بخش‌های اقتصادی، یکی از عوامل اصلی است. از یک سو، هزینه‌های به‌روزرسانی صنعت با نرخ عمومی تورم افزایش یافته و از سوی دیگر، نرخ تورم در صنعت دارو به خاطر قیمت‌گذاری دستوری کنترل شده است.»

او به مشکلات تأمین ارز و ورود ناکافی نقدینگی به صنعت از طریق داروخانه‌ها اشاره کرده و تصریح می‌کند: «این عوامل سبب شده‌اند که صنعت بیشتر از سرمایه‌گذاری استهلاک شود؛ یعنی خروجی صنعت بیش از ورودی آن بوده و در نتیجه، چروکیدگی صنعت ایجاد شده است که گزارش‌ها نیز این موضوع را تأیید می‌کنند.»

سرمایه‌های بی‌سود وضعیت گردش مالی و سرمایه‌های خوابیده در صنعت دارو، امروز همچنان نابسامان است. این داروساز با اشاره به اینکه زمان گردش سرمایه در صنعت داروسازی ایران به بیش از یک سال رسیده، هشدار می‌دهد: «اگر تورم حداقل ۴۰ درصدی را به این تأخیر اضافه کنیم، عملاً سوددهی در این صنعت نسبت به صنایع دیگر وجود نخواهد داشت. نتیجه این وضعیت، کاهش حجم سرمایه‌گذاری و اضمحلال تدریجی صنعت دارو است.»

نابودی ۲۳ هزار میلیارد تومان ارزش اقتصادی دارو دور دیگر این مسئله بی‌مهری به صنعت دارو، کاهش ارزش اقتصادی این شرکت‌ها و زیان‌ده شدن آن‌هاست. برارجانیان، مدیرعامل گروه دارویی کوبل در این خصوص می‌گوید که در ۵ سال اخیر، به‌ویژه پس از اجرای طرح دارویار، بیش از ۲۳ هزار میلیارد تومان ارزش اقتصادی در شرکت‌های بورسی نابود شده است.

زیان‌دهی داروسازان برای نخستین بار آخرین اطلاعات منتشر شده پژوهشکده پولی و بانکی، روایت غصه‌آوری را نشان می‌دهد که توانآپ نیز به آن پرداخته است: «برخلاف سال ۱۴۰۲ که صنعت دارو با ثبات نسبی همراه بود، سال ۱۴۰۳ با افت شدید تولید، کاهش سودآوری شرکت‌ها و افزایش قابل توجه قیمت‌ها همراه شده است. این تغییرات ساختاری در عملکرد صنعت نشان‌دهنده تحولی عمیق در شرایط کسب و کار این حوزه است. یکی از بارزترین تغییرات در این صنعت، تحول در وضعیت سودآوری شرکت‌های دارویی است. در حالی که در سال ۱۴۰۲ از میان ۴۹ شرکت دارویی حاضر در بورس، هیچ شرکتی زیان‌ده نبود، در ۹ ماهه نخست سال ۱۴۰۳، پنج شرکت از مجموع ۴۰ شرکت بورسی به زیان‌دهی رسیده‌اند. این تغییر چشمگیر در وضعیت سودآوری، نشان‌دهنده فشار مضاعفی است که بر شرکت‌های این صنعت وارد شده است.»

تعدادی از عوامل مختلف در سال‌های اخیر دست به دست هم داده‌اند تا این صنعت را در مسیری نزولی قرار دهند. ساختارهای ناکارآمد اقتصادی، سیاست‌های متناقض ارزی، نظام بیمه‌ای پرچالش، قیمت‌گذاری‌های دستوری و عدم همگامی با استانداردهای روز جهانی، همگی به عنوان عواملی تضعیف‌کننده این صنعت شناخته می‌شوند.

مردم؛ روی دیگر سکه دارو اما آنچه داروسازان در پی سیاست‌های دارویی به آن مبتلا شده‌اند، در نهایت نتیجه‌اش برای مصرف‌کنندگان و مردم خواهد بود. نبود سرمایه‌گذاری کافی دولت‌ها در عرصه سلامت، هزینه‌های سلامت و درمان را برای مردم افزایش داده است. شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان می‌گوید: مجلس در مصوبه‌ای تأکید کرده که باید به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که پرداختی از جیب مردم برای خدمات سلامت نسبت به شهریور ۱۴۰۰ افزایش پیدا نکند، اما متأسفانه پرداختی از جیب مردم بیش از ۵۰ تا ۶۰ درصد افزایش یافته است. این مسائل بیانگر این است که باید سیاست‌های بودجه‌ای کشور به‌طور جدی اصلاح شود و هماهنگی بیشتری میان بخش‌های مختلف دولت در زمینه سلامت ایجاد گردد. بدون اصلاح در این زمینه‌ها، نمی‌توانیم به نتیجه مطلوب در تأمین سلامت مردم برسیم. به نقل از صدای بورس

انتهای پیام/