tgju 3 1404-01-08 02:51:00 چتباتها به تدریج در حال پر کردن جای خالی تراپیستها هستند به گزارش توانآپ، تغییر در نگرش مردم به درمان با استفاده از هوش مصنوعی، چالشهایی را که افراد در دستیابی به درمانهای سنتی سلامت روان با آن روبرو هستند، به نمایش میگذارد. کارشناسان بر این باورند که باید بررسی کرد چرا افراد به چتباتها برای دریافت حمایت عاطفی روی میآورند و در مقابل، چرا برخی دیگر به شدت با این موضوع مخالف هستند. از این رو، مهم است که بدانیم مردم تا چه حد آمادهاند این نوع جدید از درمان را بپذیرند. با توجه به پیشرفت سریع فناوری، نظرات فزاینده متخصصان در مورد مدلهای زبان بزرگ هوش مصنوعی (LLM) و توانایی یا عدم توانایی آنها در جایگزینی روانشناسان حقیقی و آموزشدیده در حال افزایش است. کوین روس، مجری پادکست هارد فورک، اذعان دارد که ویژگی بدون واسطه چتباتهای هوش مصنوعی، آنها را به گزینهای جذاب برای درمانهای انسانی تبدیل کرده است که هزینه بالایی دارند و ممکن است ناخوشایند باشند. اما باید توجه داشت که این چتباتها هم ممکن است پیشنهادات معقولی ارائه دهند، اما از خطا مصون نیستند. بسیاری از ما ربات گفتوگوی قدیمی الایزا را به یاد داریم که در دهه 1960 معرفی شد، اما مقایسه آن با فناوریهای کنونی نادرست است. «الایزا» تنها یک برنامه بسته با پاسخهای قابل پیشبینی بود، در حالی که مدلهای فعلی مانند ChatGPT-4، کلاد و جمینای از انعطافپذیری بینظیری برخوردارند. نکته جالب اینجاست که جوزف وایزنبام، خالق «الایزا»، از MIT، نسبت به خطرات هوش مصنوعی هشدار داده و آن را «نشاندهنده جنون دنیای ما» نامیده است. او از دیدن این روزهای هوش مصنوعی محروم ماند، چرا که در سال 2008 درگذشت. در حالی که افراد به دلایل مختلف به چتباتها روی میآورند، استفاده از آنها به عنوان درمانگر دیجیتال نیز پیچیدگیهای خاص خود را دارد. درمان حضوری برای بسیاری از اقشار جامعه که به آن نیاز دارند، دشوار است؛ زیرا هزینه یک جلسه رواندرمانی ممکن است بین 100 تا 300 دلار باشد و ممکن است برای ملاقات با روانشناسان مجرب ماهها انتظار کشید. یک نظرسنجی در سال 2022 نشان داد که در ایالات متحده 60 درصد از روانشناسان هیچ فرصتی برای پذیرش بیماران جدید ندارند و بیش از 40 درصد آنها بیش از 10 بیمار در صف انتظار دارند. مشاوره آنلاین با انسان نیز تا حدودی در دسترس است، اما هزینه ماهانه آن میتواند بالای 400 دلار باشد. همچنین، چتدرمانی حضوری برای افرادی که دارای اختلالات طیف اوتیسم و یا ADHD هستند، میتواند چالشهایی به همراه داشته باشد. موضوع مهم دیگری که مطرح میشود، دسترسی ناکافی به خدمات سلامت روانی ارائه شده توسط انسانهاست که افراد را وادار به جستجوی کمک در جاهای دیگر میکند. محققان در مقالهای در سال 2023 خاطرنشان کردند که بسیاری از افراد مبتلا به ASD یا ADHD در پردازش نشانههای اجتماعی با مشکلاتی مواجهاند که میتواند تأثیر منفی بر تعاملات اجتماعی آنها بگذارد. این شرایط میتواند آنها را به انتقاد یا طرد از سوی دیگران سوق دهد. در این راستا، چتباتها میتوانند به عنوان یک ابزار برای بحث و تفکر آزاد و صادقانه عمل کنند. محققان همچنین اشاره کردهاند که چتباتها میتوانند حس ناشناس بودن و محرمانه بودن را ایجاد کنند، که این امر میتواند اعتماد به نفس را در افرادی که برای دریافت کمک حضوری مردد هستند، افزایش دهد. پروفسور جیلی نیوبای، استاد دانشگاه UNSW سیدنی، از چتباتها حمایت میکند و اظهار دارد که این ابزارها میتوانند به افرادی که برقراری ارتباط با انسانها برایشان دشوار است، کمک کنند. با وجود این، برخی از متخصصان روانشناسی مانند گیل کنینگ از دانشگاه UNSW بر این باورند که چتباتها نمیتوانند جایگزین انسانهای واقعی شوند و باید به عنوان یک پشتیبانی مکمل در نظر گرفته شوند. به هر حال، با توجه به موانع موجود در ارتباطات انسانی، استفاده از شخصیتهای هوش مصنوعی میتواند در مواقعی که ارتباطات انسانی کافی نیست، به افراد کمک کند. در نهایت، باید دید که با توسعه بیشتر هوش مصنوعی و جایگزینی آن با روابط انسانی، چه تغییراتی در تعاملات اجتماعی ما ایجاد خواهد شد. انتهای پیام به نقل از tgju انتهای پیام/ منبع: tgju بازگشت