
دستاوردهای نوین در درمان سرطانهای پیشرفته دستگاه گوارش با استفاده از ویرایش ژن
امیل لو متخصص انکولوژی دستگاه گوارش در دانشکده پزشکی دانشگاه مینهسوتا و محقق اصلی این آزمایش بیان کرد: با وجود پیشرفتهای چشمگیر در شناخت عوامل ژنومی و سایر عوامل موثر در بروز سرطان سرطان کولورکتال در مرحله چهار همچنان به عنوان یک بیماری عمدتا غیرقابل درمان باقی مانده است. این آزمایش یک رویکرد نوین را از تحقیقات آزمایشگاهی به عرصه بالینی منتقل میکند و پتانسیل بهبود نتایج را در بیماران مبتلا به بیماریهای پیشرفته نشان میدهد.
در این مطالعه محققان از تکنیک ویرایش ژن CRISPR/Cas9 برای اصلاح یک نوع از سلولهای ایمنی به نام لنفوسیتهای نفوذکننده به تومور (TILs) استفاده کردند. با غیرفعال کردن ژن CISH توانستند نشان دهند که لنفوسیتهای اصلاحشده قادر به شناسایی و حمله به سلولهای سرطانی به طور موثرتری هستند. این درمان بر روی ۱۲ بیمار با متاستاز شدید آزمایش شد و به طور کلی ایمن و بدون عوارض جانبی جدی ناشی از ویرایش ژن بود. چندین بیمار در این آزمایش شاهد توقف رشد سرطان خود بودند و یک بیمار به طور کامل به درمان پاسخ مثبت داد و تومورهای متاستاتیک او در طی چند ماه ناپدید شدند و بیش از دو سال است که بازنگشتهاند.
برندن موریاریتی دانشیار دانشکده پزشکی دانشگاه مینه سوتا و محقق مرکز سرطان ماسونی اظهار داشت: ما بر این باوریم که CISH یک عامل کلیدی است که مانع از شناسایی و حذف تومورها توسط سلولهای T میشود. از آنجا که این درمان درون سلولی عمل میکند نمیتوان آن را با روشهای سنتی مسدود کرد بنابراین ما به استفاده از مهندسی ژنتیک مبتنی بر کریسپر روی آوردیم. بر خلاف سایر درمانهای سرطان که به دوزهای مداوم نیاز دارند این ویرایش ژن دائمی بوده و از ابتدا در سلولهای T قرار داده شده است.
بو وبر دانشیار دانشکده پزشکی دانشگاه مینه سوتا و محقق مرکز سرطان ماسونی افزود: با رویکرد ویرایش ژنی ما مهار این ژن در یک مرحله انجام میشود و به طور دائم در سلولهای T تثبیت میشود. گروه تحقیقاتی ما توانست بیش از ۱۰ میلیارد لنفوسیتهای نفوذکننده به تومور مهندسیشده را بدون عوارض جانبی نامطلوب تولید کند و امکانسنجی را بدون از دست دادن توانایی رشد آنها در یک محیط بالینی سازگار به نمایش بگذارد به گونهای که هرگز پیش از این تجربه نشده بود. با اینکه نتایج امیدبخش است این فرآیند هنوز هم هزینهبر و پیچیده است. تلاشهایی برای سادهسازی تولید و درک بهتر اینکه چرا این درمان در بیمار با پاسخ کامل بسیار مؤثر بوده در حال انجام است تا این رویکرد در آزمایشهای آینده بهبود یابد. به نقل از tgju
انتهای پیام/