تفال به حافظ در پنجشنبه ۱ خردادماه ۱۴۰۴: هزار دشمنم اگر قصد هلاکت کنند...

تبلیغات

• فال گرفتن از آثار ادبی به عنوان یکی از باورهای باستانی این سرزمین محسوب می‌شود. در طول تاریخ مردم این دیار به شاعران و ادیبان معتبری که به کلام حق نزدیک می‌دانستند مراجعه می‌کردند. با این حال با گذشت زمان تنها فال گرفتن از حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جا مانده است.

هزار دشمنم اگر قصد هلاکت داشته باشند تو تنها دوستی هستی که از آن‌ها نگران نیستم. امید وصال تو جانم را زنده نگه می‌دارد و اگر نه هر لحظه از جدایی‌ات بیم مرگ مرا می‌سازد. اگر از باد صبا بوی تو را نشنوم هر زمان مانند گلی از غم فراق تو گریبان خود را پاره می‌کنم. خواب دو چشمم از خیال تو دور نخواهد بود و صبوری دل در فراق تو برایم دشوار است. اگر تو زخمی بزنی به که دیگری مرهم خواهد بود و اگر زهر بدهی به که دیگری تریاک خواهد بود.

تفسیر عرفانی:

۱- حافظ در برخی ابیات بیان می‌کند: امید وصال تو مرا زنده نگه می‌دارد و اگر نه صد بار بیم مرگ از جدایی تو به سراغم می‌آید. اگر هر لحظه از باد صبا بوی خوش تو را نشنوم مانند گلی دلم از غم دوریت پاره می‌شود. هر کس تو را آنگونه که هستی نمی‌بیند و فقط به اندازه درک خود تو را می‌شناسد. حال باید نیت خود را تحلیل کنی.

تعبیر غزل: اگر همه دنیا با تو دشمن باشند وقتی خدا حامی توست جایی برای ترس وجود ندارد. داشتن آرزوها و اهداف منطقی امیدی برای زندگی به شمار می‌آید و در انسان اشتیاق زنده بودن را برمی‌انگیزد. نیتی که در سر داری عاملی برای پیشرفت مستمر توست. پس با اشتیاق تمام راه رسیدن به این نیت را طی کن چرا که سعادت از آن توست.

تبلیغات به نقل از tgju

انتهای پیام/