مبارزه با هدررفت غذا با طرح «بشقاب خود را خالی کنید»

حسین شیرزاد تحلیلگر توسعه بخش کشاورزی در یادداشتی اختصاصی درباره چگونگی تأمین و تضمین امنیت غذایی در چین با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و ۴۰۹ میلیون نفر نوشت تعهد این کشور به ایجاد سرمایه انسانی و نهادهای آموزشی از زمان نابودی سرمایه‌های انسانی در زمان انقلاب فرهنگی بسیار چشمگیر بوده است.

پویایی نیروی کار وام‌های اولیه‌ای که چین پس از پیوستن به بانک جهانی در سال ۱۹۸۰ درخواست کرد به حمایت از دانشگاه‌ها و بازسازی سرمایه انسانی و نهادی آسیب‌دیده در زمان انقلاب فرهنگی اختصاص داشت. جاذبه زندگی شهری و وعده دستمزدهای بالاتر منجر به ترک بخش کشاورزی توسط بسیاری از چینی‌ها به سمت مشاغل شهری شده است. مشاغل در مراکز شهری دستمزد بالاتر و چشم‌اندازهای بهتری برای نسل‌های آینده ارائه می‌دهند. بخش‌هایی مانند حمل و نقل و لجستیک که تأثیرات زیادی بر کشاورزی دارند نیز با چالش نیروی کار مواجه هستند.

این کشور پیش‌بینی می‌کند تا پایان سال ۲۰۲۳ با کمبود ۴ میلیون راننده کامیون روبه‌رو شود موضوعی که به دلیل کاهش جمعیت در سن کار و گرایش به مشاغل یقه‌سفید تشدید می‌شود. با کاهش زاد و ولد و افزایش سن جمعیت جوانان کمتری برای جایگزینی نیروی کار سالخورده در دسترس هستند که کمبود نیروی کار را در بخش‌های مختلف از جمله کشاورزی تشدید می‌کند.

تشویق به کشاورزی دولت چین از اوایل دهه ۲۰۰۰ با لغو مالیات کشاورزی که به مدت ۲۶۰۰ سال برقرار بود اقداماتی را برای سودآورتر کردن کشاورزی انجام داده است. در سال ۲۰۰۶ دولت قیمت حمایتی برای گندم معرفی کرد که به این ترتیب در صورت کاهش قیمت‌های بازار به زیر حداقل قیمت تعیین‌شده دولت متعهد به خرید گندم از کشاورزان با قیمت حمایتی می‌شود. این برنامه درآمد کشاورزان را تضمین می‌کند و ادامه کشت این محصول اصلی را تشویق می‌کند.

موفقیت استراتژی حمایت از گندم در تولید غلات چین به وضوح مشاهده می‌شود و دولت همچنین ابتکاراتی برای تقویت مستقیم درآمد کشاورزان ارائه کرده است. در آوریل ۲۰۲۳ دولت چین ۱۰ میلیارد یوان به عنوان یارانه مالی برای کشاورزان اختصاص داد. با این حال جذب نسل‌های جوان به حرفه کشاورزی هنوز یک چالش باقی مانده است.

از فناوری تا بهره‌وری چشم‌انداز کشاورزی چین با وجود پراکندگی مزارع خانوادگی کوچک به جای مدل‌های بزرگ کشاورزی کارخانه‌ای قابل‌توجه است. این مدل دشواری‌هایی را در انتشار فناوری‌های جدید کشاورزی و هماهنگی بین کشاورزان ایجاد کرده است. برای حل این مشکل چین در سال ۲۰۱۵ پلتفرم فناوری و آموزش ملی کشاورزی را راه‌اندازی کرد که به اشتراک‌گذاری دانش و یادگیری مستقل بین کارگران کشاورزی کمک می‌کند.

سرمایه‌گذاری و جذب بخش خصوصی چین در اواخر دهه ۱۹۷۰ به سمت اقتصاد بازار پیش رفت و اصلاحاتی در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ انجام داد که شامل گسترش مناطق ویژه اقتصادی و افزایش سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بود. اکنون این کشور به یک بازیگر بزرگ جهانی در تجارت و سرمایه‌گذاری تبدیل شده است.

چین به عنوان یک مرکز تولید جهانی شناخته می‌شود و تلاش‌های آن در زمینه امنیت غذایی نه تنها بر این کشور بلکه بر سایر نقاط جهان نیز تأثیرگذار است. رئیس‌جمهور شیء جین‌پینگ امنیت غذایی را به عنوان اولویتی در سطح ملی مطرح کرده و از آن به عنوان یک موضوع کلیدی در رابطه با امنیت ملی حزب کمونیست چین یاد می‌کند.

چین در تلاش برای کاهش وابستگی‌های خارجی خود به دنبال گسترش فعالیت‌های کشاورزی در خارج از کشور و افزایش معاملات تجاری دوجانبه و چندجانبه است. در نتیجه استراتژی‌های چین برای افزایش امنیت غذایی خود تأثیرات گسترده‌ای در سطح جهانی خواهد داشت. به نقل از مهر

انتهای پیام/