سرمایه‌گذاری در بورس به سمت صندوق‌های درآمد ثابت؛ تحلیل رفتار غیرمعمول بازار چیست؟
از زمان آغاز مذاکرات ایران و آمریکا بازارهای مالی در ایران تغییرات متنوعی را تجربه کرده‌اند. از ۱۹ فروردین که خبر مذاکرات به گوش رسید شاهد کاهش شدید قیمت‌ها در بازارهای موازی بازار سرمایه بودیم؛ این موضوع نشان‌دهنده کاهش انتظارات تورمی ناشی از مذاکرات است.
در تاریخ ۲۲ اردیبهشت‌ماه ورود بیش از ۵ هزار میلیارد تومان نقدینگی به بازار سرمایه اتفاق افتاد که در پنج سال اخیر بی‌سابقه به شمار می‌آید. همچنین شاخص کل بورس در تاریخ ۲۸ اردیبهشت‌ماه به رکورد تاریخی خود رسید. با این حال بازدهی شاخص کل بورس در اردیبهشت‌ماه تنها یک درصد بود. دلیل این موضوع را باید در طولانی شدن مذاکرات غیرمستقیم و بروز اختلافات میان دو کشور جست‌وجو کرد که نگرانی‌هایی را برای فعالان بازار سرمایه به وجود آورد و منجر به خروج سرمایه از بازار شد؛ به‌طوری که در اردیبهشت‌ماه بیش از ۵ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان از بازار سرمایه خارج شد.
در همین ماه خروج پول از صندوق‌های طلا به بیش از ۲۵۲۰ میلیارد تومان رسید؛ هرچند این عدد نسبت به فروردین‌ماه که خروجی آن بیش از ۳ هزار میلیارد تومان بود کمی بهبود یافته است.
در شرایطی که بازار سرمایه و صندوق‌های طلا با خروج گسترده سرمایه مواجه بودند صندوق‌های درآمد ثابت ورود قابل توجهی از سرمایه را تجربه کردند و در این ماه بیش از ۱۲ هزار میلیارد تومان به این صندوق‌ها وارد شد.
خروج پول از بازار سهام و صندوق‌های طلا و ورود آن به صندوق‌های درآمد ثابت نکات زیر را به وضوح نشان می‌دهد: ۱. سرمایه‌گذاران نسبت به آینده بازار سرمایه دچار ابهام و بی‌اعتمادی هستند؛ ۲. کاهش انتظارات تورمی به واسطه مذاکرات مردم را به سمت دارایی‌های کم‌ریسک سوق داده است. به عنوان مثال از آغاز مذاکرات تاکنون قیمت طلای ۱۸ عیار بیش از ۱۲ درصد کاهش یافته است.
در این شرایط طبیعی است که صندوق‌های درآمد ثابت با بازدهی نسبتا پایدار و ریسک پایین برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر باشند.
در نهایت می‌توان گفت که ورود قابل توجه پول به صندوق‌های درآمد ثابت نشانه‌ای از کاهش ریسک‌پذیری و بی‌اعتمادی به آینده بازار سرمایه است.
سوالی که باقی می‌ماند این است که چرا با وجود موفقیت‌هایی مانند عبور شاخص کل از کانال ۳ میلیون واحدی هنوز فضای بازار سرمایه بی‌اعتماد به نظر می‌رسد؟
پاسخ این سوال را باید در رویدادهایی مانند انتشار نامه ممنوعیت واگذاری سایپا به بخش خصوصی توسط شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا جست‌وجو کرد. این نامه که در روز یک‌شنبه منتشر شد نه تنها باعث افت نمادهای گروه خودرویی گردید بلکه باعث شوک به کل بازار سرمایه شد.
اگرچه انتشار نامه‌ای از سوی سازمان خصوصی‌سازی و اظهارات وزیر صمت مبنی بر اینکه خصوصی‌سازی سایپا در دستور کار قرار دارد تا حدی از التهاب بازار کاسته اما به طور کلی تصمیمات ناگهانی مقامات سیاسی همواره یکی از عوامل اصلی بی‌ثباتی اقتصادی در ایران بوده است.
این شرایط نه تنها بازار سرمایه را غیرقابل پیش‌بینی کرده بلکه به بی‌اعتمادی در میان فعالان این بازار دامن زده است؛ بازاری که می‌تواند نقش مؤثری در رشد تولید و توسعه اقتصادی کشور ایفا کند اما همچنان با تردید و بی‌اعتمادی مواجه است. به نقل از اقتصاد آنلاین
انتهای پیام/