نیمه‌ای از سبد سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت و طلا اختصاص داده شد
پس از رالی اخیر بازار بورس ایران که از پس عید نوروز و با آغاز مذاکرات هسته‌ای آغاز شد شاخص کل و بسیاری از نمادها شاهد رشد قابل‌توجهی بودند. اما در حال حاضر بازار به مرحله‌ای رسیده که همه سهم‌ها نمی‌توانند به‌طور همزمان افزایش یابند. برخی نمادها به ویژه آن‌هایی که از نظر بنیادی وضعیت مطلوبی ندارند مانند شرکت‌های خودرویی بانکی و سهم‌هایی با سود تقسیمی پایین احتمالاً به سقف قیمتی خود نزدیک شده‌اند. این نمادها معمولاً تحت تأثیر اخبار شایعات و حواشی رشد می‌کنند به‌طوری‌که در روزهای اخیر در صنعت خودرو مشهود بوده است. بسیاری از سرمایه‌گذاران و سهامداران در این نمادها برای حفظ سود خود اقدام به فروش کرده‌اند تا از افت احتمالی قیمت‌ها در امان بمانند.
نرخ بهره بالا یکی از موانع اصلی بازار سرمایه در حال حاضر است که به رقیب جدی برای بورس تبدیل شده است. پیش از عید ریسک‌های سیاسی مهم‌ترین مانع بازار بودند اما اکنون نرخ بهره بالا مانع ورود سرمایه‌های سنگین به بازار شده و از رشد فراگیر جلوگیری می‌کند. با وجود این چالش‌ها برخی گروه‌های بورسی همچنان پتانسیل رشد دارند. گروه‌های مستعد شامل شرکت‌های سیمانی پالایشی غذایی دارویی زراعتی و تک‌سهم‌هایی از صنایع مختلف هستند که گزارش‌های مالی قوی ارائه می‌دهند.
برای انتخاب سهم مناسب باید به دنبال شرکت‌هایی بود که سود سال آینده آن‌ها صعودی باشد و نسبت قیمت به درآمد (P/E) آن‌ها در محدوده ۴ تا ۵ قرار گیرد. این ویژگی‌ها این سهم‌ها را به گزینه‌های جذاب برای سرمایه‌گذاری تبدیل می‌کند. همچنین ریسک انرژی یکی دیگر از چالش‌های بزرگ بازار است. قطعی برق و گاز می‌تواند تولید بسیاری از صنایع به‌ویژه صنایع فولادی را متوقف کند. در مقابل شرکت‌های ریالی مانند دارویی زراعتی غذایی و پالایشی از این ریسک مصون هستند که این امر مزیت مهمی برای آن‌ها به شمار می‌آید.
با توجه به نرخ بهره بالا ریسک انرژی و فرسایشی شدن مذاکرات هسته‌ای انتظار رشد سراسری و سنگین در بازار وجود ندارد. در این شرایط بازار احتمالاً به‌صورت گزینشی و در برخی گروه‌ها و تک‌سهم‌ها رشد خواهد کرد. سؤال مهم برای سرمایه‌گذاران این است که «بهترین استراتژی در این شرایط چیست؟» پیشنهاد می‌شود ۴۰ تا ۵۰ درصد پرتفوی به سهم‌هایی اختصاص یابد که از ریسک انرژی مصون هستند و پیش‌بینی سود صعودی برای سال آینده دارند. این سهم‌ها معمولاً در گروه‌های غذایی دارویی زراعتی و پالایشی قرار دارند و گزارش‌های مالی قوی و نسبت P/E مناسبی دارند.
۵۰ درصد باقی‌مانده پرتفوی بهتر است در دارایی‌های کم‌ریسک مانند اوراق با درآمد ثابت و طلا سرمایه‌گذاری شود. این استراتژی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا در برابر نوسانات بازار و ریسک‌های موجود از سرمایه خود محافظت کنند. همچنین از سهم‌هایی که بنیان قوی ندارند مانند شرکت‌های خودرویی باید پرهیز کرد. این سهم‌ها ممکن است برای نوسان‌گیری کوتاه‌مدت مناسب باشند اما برای سرمایه‌گذاری بلندمدت توصیه نمی‌شوند زیرا احتمال افت قیمت در آن‌ها بالاست. در نهایت سرمایه‌گذاران باید با دقت و تحلیل سبد خود را مدیریت کنند. تمرکز بر شرکت‌هایی با بنیاد قوی سودآوری پایدار و مصونیت از ریسک‌های انرژی همراه با تخصیص بخشی از سرمایه به دارایی‌های امن مانند اوراق و طلا می‌تواند ریسک را کاهش داده و بازدهی معقولی را تضمین کند. به نقل از صدای بورس
انتهای پیام/