تفال به حافظ در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۴؛ اگرچه هنر پیش یار بی‌ادبیست...
پیشگویی از آثار ادبی از باورهای دیرینه این سرزمین به شمار می‌رود. در گذر تاریخ ساکنان این دیار به نویسندگانی که گمان می‌کردند از کلام حق بهره‌مندند مراجعه می‌کردند. با این حال در طول زمان فقط فال گرفتن از حافظ در فرهنگ عامه ما باقی مانده است.
اگر چه فن هنر در برابر محبوب ناپسند به نظر می‌رسد و زبانم خاموش است اما خود را از کلام پرمغز و رسا پر کرده‌ام.
چشمان ما به جمال دختر گل روشن است مگر آنکه در پرده‌ای زجاجی و پوششی از عنبی باشد.
هزاران عقل و ادب در من بود ای خواجه اکنون که مست از خرابی‌ام صلاح بی‌ادبیست.
شعر حافظ نشان می‌دهد که اگرچه به نظر می‌رسد فضل فروشی در محضر معشوق ناپسند است اما در حقیقت من به خاطر آگاهی از هنر و فضل خاموش مانده‌ام.
در این دنیا متوجه می‌شویم که برخی افراد بدون دلیل و به طور ناگهانی موفق و مشهور می‌شوند در حالی که دیگران با استعدادهای فراوان از میدان خارج می‌شوند. به جای غصه خوردن به این مسائل بر شناسایی و بهره‌برداری از استعدادهای خود تمرکز کنید و به یاد داشته باشید که در زندگی هر زیبایی غمی هم به همراه دارد و شادی و غم همیشه در کنار هم هستند. به نقل از tgju
انتهای پیام/