اخبار
استراتژی‌های نوین برای پاداش‌دهی به سهامداران
تصمیم‌گیری در مورد نحوه تقسیم سود یکی از مهم‌ترین وظایف مدیران عامل و هیئت مدیره به شمار می‌رود. این تصمیم به وضوح نشان‌دهنده ارزیابی مدیریت از توانایی شرکت در ایجاد ارزش آینده است. برای بررسی این موضوع ابزار "آزمون یک دلاری" وارن بافت بهترین راهنمایی را ارائه می‌دهد. این قاعده به عنوان یک معیار استراتژیک برای ارزیابی عملکرد مدیران در زمینه تخصیص سرمایه شناخته می‌شود.
قاعده یک دلاری وارن بافت چیست؟ وارن بافت مدیرعامل برک‌شایر هاتاوی یک اصل ساده اما تاثیرگذار برای تصمیم‌گیری در مورد نگه‌داشتن یا تقسیم سود دارد. طبق این قاعده یک شرکت تنها در صورتی باید یک دلار از سود خود را نگه دارد که به طور معقولی اطمینان داشته باشد که این یک دلار نگه‌داشته شده حداقل یک دلار "ارزش بازار" برای سهامدارانش در آینده ایجاد خواهد کرد. این آزمون مدیران را از تلاش برای "ساختن امپراتوری" باز می‌دارد و آن‌ها را به سمت رفتار مشابه سرمایه‌گذاران هوشمند سوق می‌دهد.
روش‌های نوین تقسیم سود نوع تقسیم سود در شرکت‌های بزرگ جهانی نیز به سمت استفاده از روش‌های نوین می‌رود. اصل اساسی در تقسیم سود اولویت‌دهی به وضعیت نقدینگی و جریان آزاد نقدی شرکت است. در صورتی که این معیارها مطلوب باشد شرکت‌ها اقدام به تقسیم سود می‌کنند که عمدتاً به صورت پرداخت نقدی نیست و به جای آن عملیات خرید سهام (Share Buyback) انجام می‌دهند. این روش در ایران از طریق خرید سهام خزانه یا تقویت صندوق بازارگردان قابل اجرا است و هدف آن نزدیک کردن بازدهی سهام به اعداد مطلوب سهامداران است. این استراتژی برخلاف پرداخت سود نقدی شوک نقدینگی ناگهانی به شرکت وارد نمی‌کند و شرکت به تناسب وضعیت نقدینگی خود در طول سال اقدام به خرید سهام می‌کند.
شرکت‌های بزرگ و یک اصل مشترک در میان شرکت‌های بزرگ جهانی شرکت‌های فناوری به دلیل عدم وابستگی به قیمت‌های جهانی و نوسانات تجاری سیاست‌های مشخصی در زمینه تقسیم سود دارند که بسته به نوع صنعت متفاوت است. به عنوان مثال اپل و مایکروسافت به دلیل نقدینگی بالا اقدام به خرید سهام یا تقسیم سود می‌کنند که معمولاً بین ۱۵ تا ۳۰ درصد از کل سود را شامل می‌شود. در مقابل شرکت‌های چرخه‌ای که سوددهی آن‌ها وابسته به وضعیت بازارهای جهانی است سیاست تقسیم سود مشخصی ندارند و معمولاً محافظه‌کارانه عمل می‌کنند. این صنایع شامل معدنی فلزی و نفتی در دوره‌های مختلف ممکن است سودده یا زیان‌ده باشند و چالش اصلی آن‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری‌های وسیع و بلندمدت در یک محیط پرنوسان است. آن‌ها باید بخش عمده‌ای از سود را برای عبور از دوره‌های رکود و تأمین مالی پروژه‌های آینده نگه دارند و به این ترتیب استدلال می‌کنند که سرمایه‌گذاری در "گذار انرژی" یا "تحول فلزی" آزمون یک دلاری بافت را در بلندمدت موفق خواهد کرد. به نقل از ایراسین
انتهای پیام/