اخبار
بررسی ظرفیت حمل جنگنده‌های ناوهای هواپیمابر چین و ایالات متحده (+تصاویر)
قدرت فزاینده نیروی نظامی چین به روشنی در گسترش ناوگان ناوهای هواپیمابر این کشور قابل مشاهده است. در حال حاضر چین دارای دو ناو هواپیمابر فعال دیزلی است: ناو لیائونینگ از کلاس کوزنتسوف که طول آن نزدیک به ۳۰۵ متر و عرض آن حدود ۷۰ متر است و قابلیت پرواز حدود ۲۴ فروند جنگنده J-15 را داراست؛ و ناو نوع ۰۰۱A شانگدونگ که کمی کوتاه‌تر اما عریض‌تر است و می‌تواند تا ۳۶ فروند جنگنده J-15 را حمل کند. همچنین یک ناو هواپیمابر سوم به نام فوجیان وجود دارد که بزرگ‌تر از ناوهای قبلی بوده و دارای طول ۳۰۴.۸ متر و عرض ۷۵ متر است و ظرفیت حمل تا ۴۰ فروند جنگنده را دارد. این ناو از سال ۲۰۲۳ آزمایش‌های دریایی را انجام داده و انتظار می‌رود در اواخر سال ۲۰۲۵ وارد خدمت شود.
در مقایسه نیروی دریایی ایالات متحده ۱۱ ناو هواپیمابر در سراسر جهان دارد. هر دو کلاس ناو نیمیتز و جرالد آر. فورد قادر به حمل بین ۶۰ تا ۷۵ فروند جنگنده هستند. ناوهای هواپیمابر چین معمولاً نزدیک به سواحل این کشور قرار دارند اما در ژوئن ۲۰۲۵ دو ناو لیائونینگ و شانگدونگ برای نخستین بار وارد اقیانوس آرام شدند.
چین در حال تقویت ناوگان دریایی خود است و در جولای ۲۰۲۵ ناو شاندونگ به خبرها راه پیدا کرد و ۲۴۰ فروند جنگنده از آن به پرواز درآمدند. نیروی دریایی ژاپن به دقت حرکات این ناو را زیر نظر داشت. همچنین چین ساخت پایگاه‌های دریایی جدیدی را در نزدیکی دریای جنوبی چین آغاز کرده است که به تقویت نیروی دریایی این کشور کمک خواهد کرد.
چین و آمریکا روش‌های متفاوتی برای پرتاب جنگنده‌ها از ناوهای هواپیمابر خود دارند. ناوهای لیائونینگ و شاندونگ از سیستم قدیمی‌تری به نام منجنیق هواپیما (STOBAR) استفاده می‌کنند در حالی که ناو فوجیان از سیستم مدرن‌تری به نام کاتوبار (CATOBAR) بهره می‌برد. ناوهای آمریکایی دارای قدرت هسته‌ای هستند که این یکی از دلایل برتری ناوهای کلاس جرالد آر. فورد نسبت به ناوهای چینی است. ناو فورد بزرگ‌تر با زیرساخت‌های مستحکم‌تر و سیستم پشتیبانی پیشرفته‌تری در سطحی کاملاً متفاوت قرار دارد. به نقل از tgju
انتهای پیام/