اخبار
دانشمندان موفق به کشف روش‌هایی برای بازگشت به زمان شدند
پژوهشگران موفق به کشف روشی در مقیاس کوانتومی برای معکوس یا شتاب‌دادن به جریان زمان شده‌اند؛ کشفی که می‌تواند آینده پردازش کوانتومی و اصلاح خطاها را دگرگون کند. در جهان زیراتمی فیزیک کوانتومی قوانینی حاکم است که فراتر از درک ما از دنیای مادی عمل می‌کند. در این قلمرو پدیده‌هایی مانند «برهم‌نهی» «درهم‌تنیدگی» و «تله‌پورت» نه تنها ممکن بلکه بخشی از ویژگی‌های طبیعی این فضا به شمار می‌آیند. اکنون گروهی از دانشمندان آکادمی علوم اتریش و دانشگاه وین نوعی «سفر در زمان» را به این فهرست افزوده‌اند. این پژوهشگران در مجموعه‌ای از مقالات منتشرشده به بررسی امکان «تسریع» «کاهش سرعت» و حتی «معکوس کردن» جریان زمان در یک سامانه کوانتومی پرداخته‌اند. میگل ناواسکوس و فیلیپ والتر جزو نویسندگان اصلی این تحقیقات هستند. ناواسکوس برای توضیح این پدیده آن را به تجربه تماشای فیلم تشبیه می‌کند: «در سینما [معادل فیزیک کلاسیک] فیلم از ابتدا تا انتها بدون توجه به خواسته تماشاگر پخش می‌شود. اما در خانه [دنیای کوانتوم] ما کنترل از راه دور داریم؛ می‌توانیم صحنه‌ای را به عقب برگردانیم یا چند سکانس را جلو بزنیم.»
دستاورهای آن‌ها با «تکامل» یک فوتون منفرد در حین عبور از یک کریستال به دست آمد. با استفاده از ابزاری آزمایشی به نام «کلید کوانتومی» فوتون نور به وضعیت قبلی خود بازمی‌گردد گویی که هرگز سفر خود را آغاز نکرده است. این بیشتر به معنای بازگرداندن یا تغییر وضعیت ذرات کوانتومی است تا آنچه در داستان‌های علمی‌تخیلی به سبک «بازگشت به آینده» می‌بینیم. ناواسکوس این پدیده را نوعی «ترجمه زمانی» نامید که در سال ۲۰۲۰ معرفی کرد. البته این فرآیند دقیقاً مانند دکمه «بازگشت» تلویزیون نیست. در مکانیک کوانتومی صرفِ مشاهده یک سامانه باعث تغییر آن می‌شود و پیگیری دقیق مسیر زمانی یک ذره تقریباً ناممکن است.
نکته مهم اینجاست که پروتکل‌های بازگشت زمانی در این آزمایش‌ها حتی بدون دانستن ماهیت دقیق تغییرات یا «پویایی درونی» سامانه نیز کار می‌کنند. جالب اینجاست که این «ماشین زمان کوانتومی» تنها به عقب برنمی‌گردد؛ بلکه دانشمندان روشی برای حرکت به جلو در «زمان تکاملی» هم یافته‌اند. ناواسکوس در توضیح این فرآیند آورده است: «برای اینکه یک سامانه در مدت یک سال ۱۰ سال پیرتر شود باید ۹ سال دیگر را از جایی به دست بیاورید.»
این یافته‌ها شبیه به داستان‌های علمی‌تخیلی هستند اما نمی‌توان آن‌ها را در ابعاد انسانی به کار برد. دلیل این محدودیت حجم حیرت‌آور اطلاعات زیستی و کوانتومی یک انسان است. دانشمندان برآورد کرده‌اند برای برگرداندن تنها یک ثانیه عمر انسان میلیون‌ها سال زمان لازم است. هدف این تحقیقات فرستادن انسان‌ها به گذشته یا آینده نیست؛ بلکه تمرکز اصلی بر افزایش توان پردازشگرهای کوانتومی و ایجاد قابلیت «بازگردانی خطا» در این سیستم‌ها است. در محاسبات کوانتومی حتی یک خطای کوچک می‌تواند کل فرآیند را مختل کند و اگر بتوان آن را به عقب برگرداند دقت و کارایی این سامانه‌ها به شکل چشمگیری افزایش خواهد یافت. به زبان ساده دانشمندان به دنبال ساخت یک «دکمه بازگشت» برای جهان کوانتومی هستند. به نقل از tgju
انتهای پیام/