اخبار
بهبود نسبت کفایت سرمایه بانک‌ها: تغییرات عددی یا پیشرفت واقعی؟
روز گذشته رئیس مرکز تنظیم‌گری بانک مرکزی از بهبود میانگین نسبت کفایت سرمایه در شبکه بانکی کشور خبر داد؛ خبری که در نگاه اول می‌تواند به‌عنوان نشانه‌ای از افزایش سلامت مالی بانک‌ها در نظر گرفته شود. میثم حقیقی کارشناس بازارهای مالی در یادداشتی به تحلیل این موضوع پرداخته است.
بررسی دقیق‌تر این مسئله نشان می‌دهد که کیفیت این بهبود بسته به منشأ آن تفاوت‌های عمده‌ای دارد و نمی‌توان همه عوامل مؤثر را به یک اندازه مهم تلقی کرد. یکی از عوامل اصلی تغییرات در دستورالعمل‌های محاسبه سرمایه نظارتی و کفایت سرمایه مؤسسات اعتباری است. این اصلاحات شامل تجدید ارزیابی دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های بانکی اصلاح ضرایب تعدیل ریسک اعتباری اقلام بالای ترازنامه کاهش ضریب تبدیل ضمانت‌نامه‌های ریالی و ارزی و تعدیل ضریب وثایق اسناد تجاری می‌شود. این تغییرات عمدتاً به نحوه محاسبه سرمایه نظارتی و دارایی‌های موزون به ریسک مربوط می‌شوند و بیشتر جنبه عددی دارند تا ساختاری. از این رو نمی‌توان آن‌ها را به‌عنوان بهبود باکیفیت در نظر گرفت؛ زیرا صرفاً تصویر محاسباتی سرمایه را تغییر داده‌اند نه ماهیت واقعی آن را. در چنین شرایطی همچنان باید بر روش‌های تقویت واقعی سرمایه از جمله آورده نقدی سهامداران تأکید کرد.
عامل دیگری که باید به آن توجه کرد واگذاری سرمایه‌گذاری‌های غیربانکی و منطقی‌سازی این سرمایه‌گذاری‌هاست. این اقدام تأثیر مثبتی بر کیفیت سرمایه نظارتی داشته و می‌تواند به‌عنوان بهبود باکیفیت تلقی شود. تمرکز بانک‌ها بر فعالیت‌های اصلی و کاهش ریسک‌های جانبی گامی مؤثر در جهت ارتقاء سلامت مالی آن‌هاست.
سومین عامل سود حاصل از تسعیر اقلام پولی ارزی بانک‌هاست. این سود در صورتی که از جریان نقدی پایدار باکیفیت و تکرارپذیر برخوردار باشد می‌تواند به‌عنوان سود واقعی و مؤثر در بهبود سرمایه نظارتی محسوب شود. اما اگر این سود صرفاً ناشی از افزایش نرخ تسعیر برای گزارشگری مالی باشد و پشتوانه عملیاتی نداشته باشد عملاً موهومی بوده و به رفع ناترازی بانک‌ها کمکی نخواهد کرد. تجربه سال‌های اخیر نشان داده که ریسک دارایی‌های اعتباری همچنان پابرجاست و تنها از وزن آن‌ها در محاسبات کاسته شده است.
در نهایت آورده نقدی سهامداران را می‌توان باکیفیت‌ترین و مؤثرترین عامل در بهبود نسبت کفایت سرمایه بانک‌ها دانست. این نوع سرمایه‌گذاری بر خلاف سودهای حسابداری یا اصلاحات محاسباتی پشتوانه واقعی برای تقویت توان مالی بانک‌ها به شمار می‌آید و می‌تواند نقش کلیدی در ارتقاء پایدار سلامت نظام بانکی ایفا کند. به نقل از بازار
انتهای پیام/