اخبار
ذوب آهن اصفهان در چالش: آیا شستا به واگذاری روی می‌آورد؟
افزایش قابل توجه زیان شرکت ذوب‌آهن اصفهان نشان‌دهنده تداوم چالش‌های مدیریتی و ساختاری در این واحد صنعتی است. بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که این شرکت که زیرمجموعه هلدینگ تاصیکو محسوب می‌شود در پایان سال مالی گذشته با زیان خالصی نزدیک به ۱۰ هزار میلیارد تومان مواجه شده است؛ رقمی که نسبت به سال گذشته افزایش نگران‌کننده‌ای معادل ۱۴۱ درصد را نشان می‌دهد. همچنین زیان انباشته این شرکت به بیش از ۱۸ هزار میلیارد تومان رسیده که بیانگر رشد ۱۲۰ درصدی در مقایسه با دوره قبل است. این روند زیان‌دهی به عنوان زنگ خطری جدی برای یکی از قدیمی‌ترین و کلیدی‌ترین واحدهای صنعتی کشور تلقی می‌شود.
اردشیر افضلی مدیرعامل فعلی ذوب‌آهن در نامه‌ای به سازمان بورس افزایش هزینه‌های خرید مواد اولیه و هزینه‌های پرسنلی را به‌عنوان دلایل اصلی این زیان‌ها معرفی کرده است. اما به نظر می‌رسد که اقدام مؤثری برای مقابله با روند نزولی عملکرد مالی شرکت انجام نشده است. در سوی دیگر سیدعلیرضا سیاسی‌راد از دی‌ماه سال گذشته مدیریت هلدینگ تاصیکو را بر عهده گرفته و توجه‌ها به عملکرد او در ساماندهی شرکت‌های زیان‌ده زیرمجموعه از جمله ذوب‌آهن اصفهان معطوف شده است.
با وجود زیان‌های سنگین در سال گذشته گزارش‌های مالی منتشرشده در سامانه کدال نشان از رشد ۱۴ درصدی درآمد ذوب‌آهن اصفهان در چهار ماهه نخست سال ۱۴۰۴ دارد. این افزایش درآمد عمدتاً ناشی از رشد نرخ فروش محصولات به ویژه شمش کالایی و تیرآهن بوده است. با این حال تولید شرکت در این بازه با افت ۲۷ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل رو‌به‌رو بوده و از ۷۷۸ هزار تن به ۵۷۰ هزار تن کاهش یافته است. فروش نیز با کاهش ۲۰ درصدی به ۵۲۲ هزار تن رسید. این کاهش در تولید و فروش به ویژه در محصولات کلیدی نشان‌دهنده ادامه چالش‌های ساختاری در تأمین مواد اولیه و هزینه‌های بالای تولید است. به‌طور کلی اگرچه تورم و افزایش نرخ فروش توانسته‌اند درآمد شرکت را تا حدی حفظ کنند اما کاهش محسوس در تولید و فروش همچنان آینده مالی ذوب‌آهن را با ابهام مواجه کرده است.
دلایل زیان انباشته شرکت ذوب‌آهن اصفهان را می‌توان در چند محور اصلی بررسی کرد که به عوامل داخلی و شرایط کلان اقتصادی کشور مرتبط هستند. افزایش هزینه‌ها به ویژه هزینه‌های فروش اداری و عمومی به بیش از ۳۱۸۰ میلیارد تومان رسیده و فشار سنگینی بر تراز مالی شرکت وارد کرده است. مدیریت ناکارآمد منابع نیز در شرایط بحرانی مالی مؤثر بوده و افزایش غیرمنطقی هزینه‌های تبلیغاتی به زیان‌دهی دامن زده است. همچنین وابستگی به منابع اولیه داخلی که با نوسانات قیمتی و کمبود عرضه مواجه بوده تولید را مختل کرده و هزینه‌ها را افزایش داده است.
در همین حال پروژه تولید ریل ملی در ذوب‌آهن اصفهان با هدف خودکفایی در تأمین ریل مورد نیاز کشور آغاز شد اما نتوانسته شرکت را از زیان‌دهی خارج کند. دلایل این ناکامی شامل عدم ثبات در تقاضای داخلی چالش‌های تجاری‌سازی و عدم هماهنگی مؤثر میان ذوب‌آهن و نهادهای دولتی است.
پرسش مهمی که مطرح می‌شود این است که آیا شستا برای فرار از زیان انباشته ذوب‌آهن اصفهان آن را واگذار خواهد کرد؟ اطلاعات موجود نشان‌دهنده بررسی‌های ongoing در خصوص واگذاری این شرکت در سال ۱۴۰۴ است. طبق اظهارات مدیرعامل شستا این هلدینگ قصد دارد حداکثر ۴۰ درصد از سهام ذوب‌آهن اصفهان را حفظ کند و مازاد آن را در بازار سرمایه عرضه نماید. این تصمیم در راستای سیاست خروج از بنگاه‌داری و تمرکز بر سرمایه‌گذاری‌های سودآور اتخاذ شده است.
از آنجا که ذوب‌آهن اصفهان با وجود زیرساخت‌های صنعتی گسترده نیروی انسانی متخصص و سابقه‌ای طولانی در صنعت فولاد کشور نتوانسته از ظرفیت‌های بالقوه خود بهره‌برداری مؤثری داشته باشد نیاز به اصلاحات بنیادی و حمایت‌های هدفمند از سوی نهادهای بالادستی وجود دارد تا این واحد صنعتی بتواند از وضعیت کنونی خارج شود. به نقل از بازار
انتهای پیام/