اخبار
دلالان با برنج ۳۰۰ هزار تومانی جیب خود را پر کردند؛ برنجکاران شمالی دوباره متضرر شدند!
مازندران با زمین‌های شالیزاری وسیع سال‌هاست به عنوان قطب تولید برنج ایران شناخته می‌شود؛ برنجی که عطر و طعم خاصش فراتر از مرزها رفته است. اما در پشت این محصول حیاتی کشاورزانی قرار دارند که به دلیل بدهی‌های سنگین هزینه‌های بالا سیاست‌های ناکارآمد و سلطه دلالان تحت فشار قرار دارند.
در سال زراعی جاری با وجود افزایش چشمگیر قیمت برنج در بازار کشاورزان مازندرانی تنها نظاره‌گر این افزایش قیمت بوده‌اند؛ چرا که بسیاری از آن‌ها محصول خود را پیش از فصل فروش با قیمتی پایین‌تر به دلالان فروخته‌اند. دلالان با سرمایه‌گذاری و شبکه‌های گسترده کنترل بازار را در دست گرفته‌اند و سود اصلی به جیب آن‌ها می‌رود.
تحلیل‌های میدانی نشان می‌دهد که در شالیزارها کشاورزان در فصل برداشت مجبور به فروش برنج خود با قیمت‌های پایین‌تر هستند. دلالان به عنوان افرادی که محصول را از کشاورزان خریداری کرده و در زمان اوج تقاضا با قیمت‌های بالاتر به بازار عرضه می‌کنند در این چرخه ناکارآمد نقش دارند.
نبود سیاست‌های خرید تضمینی و شبکه‌های توزیع عادلانه بستر مناسبی برای حضور دلالان فراهم کرده است. هزینه‌های تولید نیز به شدت افزایش یافته و کشاورزان با مشکلات مالی جدی مواجه هستند. قیمت‌های فروش در زمان برداشت به شدت پایین‌تر از قیمت‌های مصرف‌کننده در بازار است و این وضعیت به نفع دلالان تمام می‌شود.
دولت نیز در این میان به‌طور محدود و اغلب غایب است. خرید تضمینی به دلیل محدودیت‌های بودجه‌ای کاهش یافته و بیشتر برنج‌ها از طریق بازار آزاد معامله می‌شوند. از سوی دیگر واردات برنج خارجی با ارز ترجیحی نیز به تشدید مشکلات دامن زده که در نهایت به ورشکستگی کشاورزان منجر می‌شود.
این وضعیت نه تنها به کاهش تولید داخلی و افزایش مهاجرت کشاورزان به شهرها منجر می‌شود بلکه تهدیدی برای هویت فرهنگی و اقتصادی مازندران نیز به شمار می‌رود. اصلاحات در سیاست‌های حمایتی و تقویت نقش تعاونی‌ها برای جلوگیری از ورود به بحران عمیق‌تر ضروری است. به نقل از مشرق
انتهای پیام/