اخبار
عملکرد موتورهای دیزلی در زیردریایی‌ها زیر آب چگونه است؟
عصر زیردریایی‌های دیزلی از سال ۱۹۱۲ آغاز شد و این نوع زیردریایی‌ها بیش از ۴۰ سال به ویژه در دوران جنگ جهانی اول و دوم بر دریاها غالب بودند. در آمریکا این دوره با بازنشسته شدن آخرین زیردریایی دیزلی در سال ۲۰۰۷ به پایان رسید سال‌ها پس از ورود اولین زیردریایی هسته‌ای در سال ۱۹۵۴. امروزه تمامی زیردریایی‌های نیروی دریایی آمریکا با راکتورهای هسته‌ای فعالیت می‌کنند اما چند کشور دیگر از جمله ایتالیا آلمان و ژاپن همچنان از زیردریایی‌های دیزلی-الکتریکی استفاده می‌کنند.
زیردریایی‌های دیزلی-الکتریکی مزایای متعددی در مقایسه با نمونه‌های هسته‌ای دارند. زیردریایی‌های هسته‌ای مدرن قابلیت ماندن طولانی‌مدت زیر آب و حرکت با سرعت بالا را دارند در حالی که زیردریایی‌های دیزلی-الکتریکی کندتر هستند و نمی‌توانند به مدت طولانی زیر آب بمانند. با این حال این زیردریایی‌ها صدای کمتری تولید می‌کنند هزینه ساخت کمتری دارند و فرآیند ساخت آن‌ها نیز ساده‌تر است.
موتورهای دیزلی به دلیل نیاز به هوای کافی برای احتراق در زیر آب توانایی کار ندارند. بنابراین زیردریایی‌های دیزلی-الکتریکی در حقیقت به عنوان وسایل هیبریدی عمل می‌کنند و بسته به اینکه در سطح آب باشند یا زیر آن از موتور دیزلی یا موتور الکتریکی استفاده می‌کنند.
زمانی که یک زیردریایی دیزلی-الکتریکی روی سطح آب است از موتورهای دیزلی برای حرکت استفاده می‌کند و انرژی را به پروانه‌ها منتقل می‌کند. برخی از این زیردریایی‌ها قادرند با استفاده از اسنورکل هوای لازم برای موتور دیزلی را تأمین کنند اما برای غوطه‌وری در عمق آب نیاز به سیستم‌های متفاوتی دارند. برای غرق شدن این زیردریایی‌ها باید موتورهای دیزلی را خاموش کرده و به موتورهای الکتریکی متصل به باتری‌ها روی آورند. این باتری‌ها نه تنها انرژی مورد نیاز موتورهای الکتریکی را تأمین می‌کنند بلکه دیگر تجهیزات داخل زیردریایی را نیز روشن نگه می‌دارند.
آمریکا تصمیم به تبدیل کامل ناوگان زیردریایی‌های خود به زیردریایی‌های هسته‌ای گرفته و به نظر می‌رسد که نیروی دریایی این کشور برنامه‌ای برای ساخت یا خرید زیردریایی‌های دیزلی-الکتریکی ندارد. برخی معتقدند افزودن این نوع زیردریایی‌ها به ناوگان هسته‌ای می‌تواند مفید باشد زیرا زیردریایی‌های هسته‌ای گران هستند و زمان زیادی برای ساخت نیاز دارند. در حالی که زیردریایی‌های دیزلی-الکتریکی زمانی که با باتری کار می‌کنند تقریباً غیرقابل شناسایی هستند. برخی نیز نگرانند که فاصله فناوری بین آمریکا و کشورهایی که از زیردریایی‌های دیزلی-الکتریکی استفاده می‌کنند تهدیدی برای ایالات متحده ایجاد کند. به نقل از tgju
انتهای پیام/