اخبار
کاهش نابرابری درآمدی خانوارهای ایرانی در سال ۱۴۰۳
در سال ۱۴۰۳ ضریب جینی خانوارهای کشور به ۰.۳۸۷۰ رسیده است که نسبت به سال قبل کاهش ۰.۰۱۰۹ واحدی را تجربه کرده است. ضریب جینی معیاری برای اندازه‌گیری نابرابری درآمدی در جامعه است که عددی بین صفر و یک را به خود اختصاص می‌دهد. عدد صفر نشان‌دهنده توزیع کاملاً برابر درآمد و عدد یک بیانگر نابرابری مطلق است.
طبق اطلاعات مرکز آمار ایران ضریب جینی خانوارهای شهری و روستایی به ترتیب ۰.۳۶۸۹ و ۰.۳۵۳۲ گزارش شده که هر کدام نسبت به سال قبل به ترتیب کاهش ۰.۰۱۳۱ و ۰.۰۰۵۱ را نشان می‌دهند. در سال ۱۴۰۳ سهم بیست درصد از کم‌هزینه‌ترین و پرهزینه‌ترین جمعیت کشور به ترتیب ۶.۰۷ و ۴۶.۲۴ درصد است. همچنین نسبت ده بیست و چهل درصد پرهزینه‌ترین به ده بیست و چهل درصد کم‌هزینه‌ترین جمعیت به ترتیب ۱۳.۲۵ ۷.۶۲ و ۴.۰۶ گزارش شده است.
شاخص پالما به میزان ۱.۸۴ و شاخص تیل به ۰.۲۵۵۰ رسیده است و همچنین شاخص اتکینسون ۰.۲۲۴۱ ثبت شده است. در مناطق شهری سهم بیست درصد از کم‌هزینه‌ترین و پرهزینه‌ترین جمعیت به ترتیب ۶.۷۹ و ۴۵.۱۷ درصد می‌باشد و نسبت‌های مربوطه به ترتیب ۱۱.۱۴ ۶.۶۶ و ۳.۷۲ است.
در مناطق روستایی نیز سهم بیست درصد از کم‌هزینه‌ترین و پرهزینه‌ترین جمعیت به ترتیب ۶.۸۱ و ۴۳.۳۱ درصد است و نسبت‌ها به ترتیب ۱۰.۱۸ ۶.۳۶ و ۳.۵۹ گزارش شده است.
در سال ۱۴۰۳ در مناطق شهری کمترین ضریب جینی مربوط به استان کرمان با مقدار ۰.۲۵۲۶ و بالاترین ضریب جینی متعلق به استان سیستان و بلوچستان با مقدار ۰.۴۵۹۱ است. در مناطق روستایی کمترین ضریب جینی در استان گیلان (۰.۲۴۰۸) و بیشترین آن در استان هرمزگان (۰.۳۶۹۷) مشاهده می‌شود. به نقل از tgju
انتهای پیام/