چالش‌های هزینه‌های سربار؛ مانع اصلی توسعه صنعت لیزینگ

به نقل از توانآپ، اولین همایش ملی صنعت لیزینگ و تأمین مالی به همت پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی و با همکاری انجمن ملی لیزینگ و دو دانشگاه در تهران در تاریخ یکشنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۳ در مرکز همایش‌های بانک مرکزی برگزار شد. یکی از محورهای بحث در این همایش، فضای کسب‌وکار و چالش‌های صنعت لیزینگ بود که در آن، کارشناسان و مدیران ارشد حوزه مانند محمود گنج‌بخش (عضو هیئت علمی دانشگاه)، محمدهادی موقعی و هادی اصفهانی (مدیران صنعت لیزینگ)، مهدی بسحاق (دبیرکل انجمن ملی لیزینگ ایران) و فرشاد محمدپور (معاون تنظیم‌گری و نظارت بانک مرکزی) به ارائه نظرات خود پرداختند.

مهدی بسحاق در سخنان خود بر ضرورت بازنگری در نرخ سود تأکید کرد و بیان داشت که نرخ‌های دستوری بانک مرکزی با شرایط اقتصادی کشور تناسبی ندارند و موجب کاهش ثروت واقعی سهامداران لیزینگ‌ها شده است. وی دو روش تأمین مالی برای شرکت‌های لیزینگ را مطرح کرد: تأمین مالی از طریق سهامداران (تأمین داخلی) و منابع بیرونی مانند تسهیلات بانکی و عاملیت مالی. او همچنین به هزینه‌های بالای تأمین مالی و نبود معافیت‌های مالیاتی اشاره کرد که منجر به عدم اجرای روش عاملیت شده و سیاست انقباضی بانک مرکزی نیز دسترسی به تسهیلات بانکی را محدود کرده است.

محمدهادی موقعی در ارائه خود، به بررسی شاخص‌های اقتصادی، قانونی، فناوری و اجتماعی در ارزیابی فضای کسب‌وکار لیزینگ‌ها پرداخت و افزود که قوانین سخت‌گیرانه و نگاه نامتوازن به صنعت لیزینگ، ریسک را افزایش داده و جذابیت سرمایه‌گذاری در این حوزه را کاهش داده است.

محمود گنج‌بخش با اشاره به تجربه آلمان، گفت که ثبات صنعت لیزینگ در این کشور به دلیل وجود قوانین حمایتی و اعتماد میان سرمایه‌گذاران و مشتریان است. وی پیشنهاد کرد که فرآیندهای نظارتی در ایران باید به سمت تنظیم‌گری غیرمستقیم تغییر پیدا کند تا کنترل بیشتری بر بازار وجود داشته باشد و فعالان صنعت انگیزه بیشتری برای همکاری پیدا کنند.

هادی اصفهانی تأکید کرد که لیزینگ در واقع یک مدل اجاره‌داری است که می‌تواند به کاهش تورم کمک کند، اما بانک مرکزی به این صنعت به عنوان یک تسهیلات‌دهی نگاه می‌کند که با ماهیت آن سازگار نیست. وی ضرورت اصلاح دستورالعمل‌های بانک مرکزی برای حمایت از مدل اجاره‌ای لیزینگ‌ها را مطرح نمود.

فرشاد محمدپور، معاون تنظیم‌گری و نظارت بانک مرکزی، در جمع‌بندی نشست خاطرنشان کرد که ارزش صنعت لیزینگ در ایران حدود ۴۰ همت است، اما سهم آن در تأمین مالی هنوز ناچیز باقی مانده است. وی افزود که فاصله بین نرخ سود، نرخ تورم و رشد نقدینگی موجب کاهش سرمایه‌گذاری در این صنعت شده و نیاز به استفاده از ابزارهای تأمین مالی جمعی و روش‌های نوین بازار سرمایه برای کاهش این شکاف احساس می‌شود. او همچنین به هزینه‌های بالای سربار صنعت اشاره کرد و تأکید کرد که بدون حرکت به سمت فناوری‌های جدید، رشد این بخش ممکن نخواهد بود. به نظر می‌رسد که صنعت لیزینگ برای ایفای نقش مؤثرتری در تأمین مالی کشور، نیازمند اصلاح قوانین، بهینه‌سازی مدل تأمین مالی و استفاده از فناوری‌های روز باشد. به نقل از مهر

انتهای پیام/