تصمیم شجاعانه پزشکیان در راستای انتقال مالکیت ایران‌خودرو

به گزارش توانآپ، صنعت خودروسازی ایران سال‌هاست که درگیر مشکلات ساختاری، ناکارآمدی مدیریتی و چالش‌های گوناگون است. اما با تصمیم جدیدی که برای خصوصی‌سازی ایران‌خودرو اتخاذ شده، امیدها برای تحول در این حوزه افزایش یافته است.

تجربه سال‌های تحریم نشان داده که بخش خصوصی، در صورتی که فضای رقابتی و سالمی داشته باشد، قادر به عبور از بحران‌هاست. اما این تنها یک بُعد از ماجراست.

دهه‌ها تسلط دولت و هزینه‌های سنگین بررسی چهار دهه حضور پررنگ دولت در خودروسازی نشان می‌دهد که این صنعت با حمایت‌های گسترده ولی ناکارآمد، فقط به واسطه تنفس مصنوعی سرپا مانده است. این مداخلات در بسیاری از موارد، منجر به هدررفت منابع ملی، کاهش بهره‌وری و از دست رفتن فرصت‌های کلیدی شده است. اگرچه دولت‌ها با نیت بهبود شرایط وارد عمل شده‌اند، اما در بسیاری از موارد، کمبود دانش و توان اجرایی کافی موجب شده که فاصله خودروسازی ایران با سطح اول جهانی افزایش یابد. همچنین، تصمیم‌های غیرکارشناسی و تأثیر تحریم‌ها، کشورهای همسایه را نیز در موقعیت بهتری قرار داده است.

رانت، زیان انباشته و سیاست‌های نادرست قیمت‌گذاری دستوری و دخالت‌های مستقیم در بازار، نه‌تنها موجب افزایش قدرت خرید مردم نشده، بلکه زیان انباشته‌ای به مبلغ ۷۰۰ هزار میلیارد تومان و توزیع ۵۰۰ هزار میلیارد تومان رانت را به دنبال داشته است. این مشکلات، علاوه بر فشار اقتصادی به مردم، اعتماد عمومی به توانایی متولیان صنعت خودرو را کاهش داده و دولت‌ها را با انتقادات شدید مواجه کرده است.

واگذاری؛ پایان یک چرخه معیوب؟ در سال‌های گذشته، تقریباً تمامی دولت‌ها از ضرورت خصوصی‌سازی صنعت خودرو سخن گفته‌اند، اما در عمل، هیچ‌کدام جرأت اجرای آن را نداشتند. ملاحظات سیاسی و استفاده ابزاری از خودروسازی، باعث شد که این صنعت همچنان تحت کنترل دولتی باقی بماند. اما اکنون با تصمیم جدید، این طلسم شکسته شده است. بسیاری از مخالفان خصوصی‌سازی با نیت‌های درست بر این باورند که ممکن است این خصوصی‌سازی نیز به سرنوشت برخی شرکت‌های ناکارآمد دچار شود. به همین دلیل، در مورد واگذاری‌های اخیر، به عنصر «اهلیت» داشتن خریدار توجه ویژه‌ای شده تا مانع از تکرار تجربیات شکست‌خورده گذشته گردد.

چالش تصمیم برای دولت این تصمیم برای دولت نیز آسان نبود؛ زیرا به معنای واگذاری بخشی از اختیارات مدیریتی و نفوذ اقتصادی آن بود. دولت می‌توانست همچنان کنترل این صنعت را در دست داشته باشد و از مزایای آن بهره‌مند شود، اما با درک شرایط، تصمیمی سخت اما ضروری گرفت. این اقدام نشان‌دهنده پذیرش تغییرات بنیادی در مدیریت صنعت خودرو است که در صورت اجرای صحیح می‌تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد.

چالش‌ها و چشم‌انداز آینده گرچه هنوز برای ارزیابی کامل پیامدهای این تصمیم زود است، اما اقدام به سمت خصوصی‌سازی واقعی، گامی ضروری برای نجات صنعت خودرو از وضعیت کنونی محسوب می‌شود. موفقیت این طرح به شفافیت، نظارت قوی، انتخاب سرمایه‌گذاران شایسته و پرهیز از تکرار اشتباهات گذشته وابسته است. تصمیم اخیر دولت، اگر همراه با اصلاحات ساختاری و برنامه‌ریزی صحیح باشد، می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ صنعت خودروسازی ایران باشد. به نقل از صدای بورس

انتهای پیام/