چالش‌های پیش‌روی بازار کار در افق نزدیک
علی ربیعی در یادداشتی که در منتشر شده به بررسی اهمیت موضوع کار و کارگر در دولت‌های جدید پرداخته است. وی تأکید می‌کند که این موضوع به ویژه پس از ظهور نظریه‌های مختلف اقتصادی و وقوع جنبش‌های کارگری در اروپا همواره در کانون توجه سیاست‌گذاران قرار داشته است. وی خاطرنشان می‌کند که ارتباط نزدیک نیروی کار با تولید و رشد اقتصادی همچنین مسائل اجتماعی سبب شده است که مسائل مربوط به کارگران در سیاست‌گذاری‌های اجتماعی و سیاسی اهمیت ویژه‌ای پیدا کند.
ربیعی به تحولات جدیدی که در سال‌های اخیر درباره آینده کار و تغییرات نیروی کار در عصر فناوری اطلاعات مطرح شده اشاره می‌کند. وی به تأثیر انقلاب دیجیتال و پیشرفت هوش مصنوعی بر مفاهیم سنتی کار و کارگری پرداخته و مجمع جهانی اقتصاد اشاره می‌کند که پیش‌بینی کرده است تا سال 2030 حدود 170 میلیون شغل جدید ایجاد خواهد شد و 92 میلیون شغل حذف خواهد شد. این تغییرات به مهارت‌های جدید و مبتنی بر فناوری نیاز دارد.
وی همچنین به چالش‌های موجود در ایران اشاره می‌کند که گذار به این دنیای جدید را با مخاطرات جدی روبرو کرده است. در این راستا بازار کار و شیوه‌های کار کارگران نیز دستخوش تغییرات بنیادی خواهد شد. ربیعی به دو نوع کارگر جدید اشاره می‌کند: کارگران دانشی و کارگران خدماتی. کارگران دانشی به دلیل فناوری‌های ارتباطی و فضای مجازی شکل گرفته‌اند و کارگران خدماتی نیز در حال افزایش هستند هرچند با چالش‌های شغلی بیشتری مواجه‌اند.
همچنین او به تغییرات در خواسته‌های کارگران اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که نسل جدید کارگران بیشتر به دنبال رضایت شغلی و امنیت اقتصادی هستند. بر اساس مطالعات این نسل به دنبال فرصت‌هایی برای بروز خلاقیت‌های خود است و منزلت کار نیز برای آن‌ها مهم است.
ربیعی به مشکلات بازار کار ایران و نرخ بالای بیکاری جوانان و زنان اشاره می‌کند و به سهم بخش خدمات در اشتغال تأکید می‌کند. وی همچنین به نیاز به بررسی و تحلیل دقیق تغییرات در بازار کار و ضرورت توجه به دنیای جدید اقتصاد و کار به ویژه در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته است.
در پایان وی تأکید می‌کند که کشور ما نیازمند سیاست‌گذاری‌های کار مبتنی بر تغییرات اجتماعی و تحولات عصر پساصنعتی است و در غیر این صورت موضوع نیروی کار و اشتغال به یک بحران بزرگ تبدیل خواهد شد. به نقل از فرارو
انتهای پیام/