آیا واگذاری سایپا نشانه‌ای از ناکامی خصوصی‌سازی است؟
- در نخستین برخورد با خبر خصوصی‌سازی دومین خودروساز بزرگ کشور (سایپا) دو سوال عمده به ذهن می‌رسد: نخست اینکه کدام نهاد خصوصی یا غیر دولتی قادر است بار این حجم از زیان انباشته را به دوش کشد و آن را به سوددهی برساند؟ دوم اینکه متقاضیان این واگذاری چه کسانی هستند و آیا از صلاحیت لازم برای مدیریت چنین پروژه‌ای برخوردارند یا خیر؟
در این میان یکی از متقاضیان جنجالی فردی است که با شهرت خود شناخته می‌شود. اما شهرت به تنهایی نمی‌تواند ضمانت‌نامه‌ای برای موفقیت در این نوع معاملات باشد. در ذهن داریم که افکار عمومی به فعالیت‌های اقتصادی و شیوه‌های کسب ثروت فردی که با حروف اختصاری "ب.ز" شناخته می‌شود چه واکنشی نشان داد و بعدها مشخص شد که او همان بابک زنجانی است. او به اتهام اخلال در امور اقتصادی و عدم پرداخت بدهی‌های کلان خود به شرکت ملی نفت ایران به اعدام محکوم شد. البته حکم وی بعداً به 20 سال حبس کاهش یافت و خبر رسید که او بدهی‌هایش را پرداخت کرده است.
زنجانی مدعی شد که نه تنها بدهکار نیست بلکه طلب‌کار نیز شده است هرچند این ادعا تأیید نشده و برخی منابع معتبر همچنان او را بدهکار می‌دانند. گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهد که اختلافات ممکن است ناشی از محاسبات ریالی و دلاری باشد. حال باید پرسید چگونه چنین فردی به عنوان متقاضی خرید سایپا ظاهر شده است؟
به‌جز زنجانی دو متقاضی دیگر نیز در این عرصه حضور دارند که با منابع مالی شفاف‌تر می‌توانند میزان اطمینان بیشتری به توانایی مالی خود برای خرید و مدیریت سایپا بدهند. اما یکی از متقاضیان دیگر مالک بانکی است که به دلیل زیان‌های انباشته‌اش در معرض انحلال قرار دارد. این موضوع raises سوالاتی درباره توانایی این شخص در تأمین منابع مالی مورد نیاز برای خرید سهام سایپا.
سایپا در حال حاضر در وضعیتی دشوار به سر می‌برد و تنها نهادی که می‌تواند در این راستا نظارت کند سازمان بورس و اوراق بهادار است. با توجه به تجربیات گذشته در زمینه خصوصی‌سازی شرکت‌های بزرگ خودروسازی انتظار می‌رود این سازمان در ارزیابی صلاحیت متقاضیان دقت بیشتری داشته باشد.
این نهاد باید با اعمال استانداردهای سخت‌گیرانه از ورود نهادهای مالی با منابع نامشخص به این صنعت جلوگیری کند. در حالی که فرآیند واگذاری سایپا به مراحل حساس خود نزدیک می‌شود توجه به صلاحیت مالی و شفافیت منابع متقاضیان بیش از پیش ضرورت دارد.
واگذاری سایپا نباید بستری برای ورود سرمایه‌های با ابهام یا نهادهای درگیر بحران‌های مالی باشد. این مسئولیت باید به مجموعه‌هایی سپرده شود که توانایی مالی و صلاحیت آن‌ها اثبات شده باشد. در حال حاضر متقاضیان سایپا از نظر صلاحیت و پیشینه صنعتی همسان نیستند و این موضوع نیازمند توجه و بررسی دقیق است.
باید تاکید کرد که سایپا باید به افرادی واگذار شود که توانایی احیای این شرکت بزرگ خودروساز و بهبود کیفیت محصولاتش را دارند نه اینکه بار اضافی بر دوش کسانی باشد که هنوز از مشکلات گذشته رهایی نیافته‌اند. به نقل از الف
انتهای پیام/