دلایل همگرایی سیاست‌های هند و اسرائیل: بررسی روابط دو کشور
زهرا فاروق کارشناس حقوق بین‌الملل و دیپلماسی ادعای اسرائیل درباره سرزمین‌های اشغالی فلسطینی و اداره جامو و کشمیر توسط هند را به عنوان نمایانگر همخوانی ایدئولوژیکی میان صهیونیسم و هندوتوا [ملی‌گرایی هندو یا هندوناسیونالیسم] می‌داند. هر دو ایدئولوژی به دنبال ترویج هویت ملی ریشه‌دار در دین هستند. صهیونیسم به دنبال ایجاد «خانه‌ای ملی برای مردم یهودی» است و هندوتوا بر این باور است که هویت ملی و فرهنگ هند از هندوئیسم جدایی‌ناپذیر هستند. این دو رویکرد موازی به فلسطینی‌ها در اسرائیل و ۲۰۰ میلیون مسلمان ساکن در هند به ویژه 8/5 میلیون مسلمان در جامو و کشمیر آسیب می‌زند.
میراث استعماری بریتانیا به استقلال هند در سال ۱۹۴۷ منجر شد و هند به عنوان یک «جمهوری دموکراتیک سکولار سوسیالیستی مستقل» شناخته شد. این هویت به وضوح در قانون اساسی هند منعکس شده و به تعهد هند به تنوع مذهبی و دموکراسی اشاره دارد. تحت رهبری نخست‌وزیر جواهر لعل نهرو هند در پی خودمختاری بود و به هیچ بلوک ژئوپلیتیکی نپیوست. هند از بنیان‌گذاران جنبش عدم تعهد شد که بر همزیستی مسالمت‌آمیز و عدم تهاجم تأکید داشت.
مخالفت هند با اقدامات اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین به‌ویژه در سال ۱۹۷۴ با به رسمیت شناختن سازمان آزادی‌بخش فلسطین به عنوان نماینده مشروع مردم فلسطینی نشان‌دهنده این رویکرد بود. همانند فلسطین هند نیز پیامدهای ناشی از مرزهای بی‌اساس ایجاد شده در زمان استعمار را متحمل شده است.
مناقشه بر سر جامو و کشمیر تنها یک اختلاف سرزمینی نیست؛ این منطقه برای منافع کشورهای آسیای جنوبی و مرکزی اهمیت بسیاری دارد. پس از تقسیم هند در سال ۱۹۴۷ اختلافات بر سر جامو و کشمیر افزایش یافت با پاکستان که به استناد به جمعیت اکثریت مسلمان ادعای مالکیت می‌کرد و هند که حاکمیت هندویی را مورد تأکید قرار می‌داد.
هند تحت رهبری مودی تلاش کرد تا به شکل‌گیری هویت ملی هندوتوا بپردازد و با پیگیری سیاست‌هایی مشابه اسرائیل کنترل بیشتری بر جامو و کشمیر داشته باشد. در عین حال این کشور در سیاست خارجی خود به دنبال حفظ روابط با کشورهای عربی و حمایت از فلسطینی‌ها بود.
نتیجه این سیاست‌ها ناهنجاری‌های زیادی در هر دو منطقه بوده و نشان می‌دهد که چگونه استعمار همچنان بر تعاملات سیاسی و اجتماعی این مناطق تأثیرگذار است.
در نهایت نیاز به توجه بین‌المللی و نظارت بر سیاست‌های ملی‌گرایانه در هند و اسرائیل وجود دارد تا از عواقب آن برای ثبات جهانی جلوگیری شود. به نقل از tgju
انتهای پیام/