راهکارهای نوین برای مقابله با ناترازی انرژی: تمرکز بر توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر
انرژی‌های تجدیدپذیر به عنوان یکی از راهکارهای مؤثر برای مقابله با چالش‌های زیست‌محیطی و تأمین انرژی پایدار در آینده مورد توجه قرار گرفته‌اند. با افزایش نگرانی‌ها درباره تغییرات اقلیمی و کاهش منابع فسیلی دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی به سمت توسعه و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر حرکت کرده‌اند.
طبق اطلاعات موجود در سال ۲۰۲۲ حدود ۳۰ درصد از تولید برق جهانی از منابع تجدیدپذیر تأمین شده است. این سهم در سال‌های اخیر به طور پیوسته در حال افزایش بوده و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰ به بیش از ۵۰ درصد برسد چرا که انرژی خورشیدی و بادی به عنوان دو منبع اصلی رشد در این زمینه شناخته می‌شوند. با این حال کشور ما با وجود ظرفیت بالای خود در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر تنها یک درصد از تولید برق شبکه برق کشور را تأمین می‌کند در حالی که میانگین جهانی نزدیک به ۱۰ درصد است.
استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر دارای مزایای زیادی است و به نظر می‌رسد که این مزایا بیشتر از معایب آن باشد. بر اساس آمار انتقال به انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند تا ۷۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد و منجر به ایجاد اشتغال در این صنعت شود. به عنوان مثال در سال ۲۰۲۰ نزدیک به ۱۱.۵ میلیون شغل در سطح جهانی ایجاد گردید اما این موضوع آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفته است. همچنین استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشید و باد منجر به تنوع در تولید برق و کاستن وابستگی به سوخت‌های فسیلی می‌شود و این امر امنیت انرژی را تقویت می‌کند.
با وجود مزایای چشمگیر توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر با چالش‌هایی نیز مواجه است. هزینه‌های نصب و راه‌اندازی سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر ممکن است به سرمایه‌گذاری اولیه بالایی نیاز داشته باشد. هرچند هزینه‌ها در سال‌های اخیر کاهش یافته اما برای برخی کشورها همچنان یک مانع محسوب می‌شود و کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. علاوه بر این برخی از فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر نیاز به نگهداری و تعمیرات خاص دارند که ممکن است هزینه‌زا باشد. همچنین نبود زیرساخت‌های مناسب در برخی مناطق توسعه این فناوری‌ها را محدود می‌کند.
تولید انرژی از منابعی مانند خورشید و باد به شرایط جوی وابسته است و این وابستگی ممکن است در برخی مناطق محدودیت‌هایی ایجاد کند و نیاز به سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی را افزایش دهد. پیشرفت‌های فناوری در زمینه ذخیره‌سازی انرژی و تجهیزات مرتبط می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم‌های تجدیدپذیر کمک کند و با پیشرفت فناوری هزینه‌ها نیز کاهش یابد.
دولت‌ها می‌توانند با ارائه مشوق‌ها و سیاست‌های حمایتی به توسعه این بخش کمک کنند و ناترازی ۲۰ هزار مگاواتی برق را کاهش دهند. به عنوان مثال سیاست‌هایی مانند تعرفه‌های ثابت یارانه‌ها و حمایت مالی برای پروژه‌های تجدیدپذیر می‌تواند انگیزهای برای سرمایه‌گذاران باشد. همچنین همکاری بین کشورها برای تبادل فناوری و تجربه می‌تواند روند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر را تسریع کند. ابتکاراتی مانند "پیمان جهانی انرژی تجدیدپذیر" نیز می‌تواند نقش مؤثری در این زمینه ایفا کند.
به طور کلی توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر تنها به کاهش وابستگی به منابع فسیلی کمک نمی‌کند بلکه با ایجاد اشتغال و بهبود کیفیت محیط زیست مزایای زیادی برای جوامع به همراه دارد. با وجود چالش‌ها این صنعت روند رو به رشدی داشته است و این رشد نشان‌دهنده اهمیت آن در آینده انرژی جهان است. هرچند مسیر پیش رو ممکن است دشوار باشد اما با توجه به پیشرفت‌های فناوری و حمایت‌های دولتی آینده روشنی برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر متصور است. به نقل از صدای بورس
انتهای پیام/