تفال به حافظ در تاریخ ۲۲ تیر ۱۴۰۴: راز دل در حرم یار فاش می‌شود...
فال گرفتن از آثار ادبی یکی از باورهای کهن این مرز و بوم به شمار می‌رود. در طی زمان مردم این سرزمین به ادیبانی که امکان داشت گمان ببرند نوری از کلام حق را دریافت کرده‌اند مراجعه می‌کردند. با این حال در طول سال‌ها تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
حافظ در اشعارش به عشق و دلدادگی اشاره می‌کند و برای کسانی که در جستجوی معانی عمیق هستند پیام‌هایی از عشق و وفاداری به تصویر می‌کشد. او با بیان مصراع‌هایی چون "هر که شد محرم دل در حرم یار بماند" و "جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت" به توصیف زندگی عاشقانه و احساسات عمیق می‌پردازد.
تفسیر عرفانی این اشعار می‌تواند به ما بگوید که ویژگی‌هایی چون صمیمیت تلاش و عشق به خانواده از خصوصیات بارز انسان‌های واقعی است. همچنین یادآور می‌شود که عشق و علاقه حقیقی باید بدون توجه به بازیچه‌های دنیای امروز ادامه یابد و سرمایه اصلی زندگی پاکی دل و مهرورزی است.
بنابراین از این ثروت گرانبها باید حفاظت کرد و به عشق پایدار ماند چرا که در آن سعادت واقعی نهفته است. به نقل از tgju
انتهای پیام/