اخبار
از تأسیس شرکت در لندن تا اعلام ورشکستگی کارخانه تراکتورسازی: داستانی پر از چالش‌ها و تحولات
با انتشار اخبار مربوط به اعتصاب کارگران و نارضایتی مالباختگان همچنین بسته شدن نماد شرکت در بورس افکار عمومی انتظار دارد که متهمان پرونده‌های اقتصادی مشابه بسیاری از موارد دیگر تا صدور حکم نهایی در بازداشت بمانند. اما واقعیت نشان می‌دهد که داستان به گونه‌ای دیگر است. در حال حاضر که پرونده فساد خانواده باویلی در حال رسیدگی است نتایج یک جستجوی ساده در اینترنت نشان می‌دهد که پدرام باویلی تبریزی متهم به کلاهبرداری در همین دوران سومین شرکت خود را در لندن با استفاده از پاسپورت دومینیکای خود ثبت کرده است. این شرکت با نام ULTRA LUXURY Ltd و شماره ثبت ۱۶۴۳۵۴۹۰ تأسیس شده که تأکید بر اشتغال کارگران بومی در لندن دارد.
تاریخ تأسیس این شرکت هفتم می ۲۰۲۵ (هفدهم اردیبهشت ۱۴۰۴) است در حالی که کارگران کارخانه آهنگری تراکتورسازی ایران به انتظار حضور مدیران شرکت و دریافت حقوق عقب‌افتاده خود بوده‌اند. با این حال پدرام باویلی در این مدت در بازداشت نبوده و به راحتی در لندن به تأسیس شرکت جدیدی مشغول بوده است. این در حالی است که گفته می‌شود خانواده باویلی درخواست ورشکستگی برای شرکت آهنگری تراکتورسازی ارائه داده‌اند. شرکتی که باید با جذب سرمایه‌های لازم به توسعه پنج برابری می‌رسید اما به‌جای آن از آن به‌عنوان ویترینی استفاده کرده‌اند.
اگر خبر ورشکستگی صحت داشته باشد باید به‌عنوان نشانه‌ای از شکست خصوصی‌سازی این شرکت به آن نگاه کرد. به راستی چرا کلاهبرداران این‌چنین احساس امنیت می‌کنند؟ آیا بوروکراسی طولانی باعث این مسأله شده است؟ آیا قوانین به‌گونه‌ای دست و پاگیر هستند؟ باید توجه داشت که مفسدان در هیچ زمانی تعطیل نیستند و بخش‌های مرتبط با مبارزه با فساد باید با سرعتی برابر با سرعت مجرمان عمل کنند تا امنیت را برای مردم تأمین نمایند. به نقل از خبر آنلاین
انتهای پیام/