اخبار
تسلیم ترامپ در برابر اسرائیل: تحقیر یا واقعیت؟
دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق آمریکا در روز سه‌شنبه در واشنگتن ابراز نارضایتی خود را از بمباران قطر که یکی از متحدان اصلی آمریکا در خلیج فارس به شمار می‌رود اعلام کرد. از سال ۲۰۱۲ به درخواست آمریکا قطر میزبان رهبری سیاسی حماس بوده است. ترامپ اظهار داشت: «اصلاً خرسند نیستم. از وضعیت کلی رضایت ندارم.» او همچنین با رد این موضوع که اسرائیل حمله مذکور را پیشاپیش به آمریکا اطلاع داده باشد گفت: «به شدت از این موضوع ناراحت هستم و از هر جنبه‌ای نسبت به آن نگرانم. ما گروگان‌ها را پس می‌گیریم اما از شرایط به وجود آمده به شدت ناراحت هستم.»
شکی نیست که ترامپ ممکن است واقعا عصبانی باشد اما به نظر می‌رسد نتانیاهو به همان روشی که با جو بایدن عمل کرد با او نیز برخورد کرده است. آمریکا بیانیه‌های خشمگینانه‌ای در مورد اقدامات اسرائیل صادر می‌کند که به وضوح منافع ایالات متحده را تضعیف می‌کند اما به طور کلی این اقدامات بدون رضایت ضمنی واشنگتن نمی‌توانستند انجام شوند. در این شرایط اسرائیل به خاطر هر گونه سرپیچی فرضی از ایالات متحده به هیچ‌گونه عواقبی دچار نخواهد شد.
مسئله‌ای که اوضاع را بغرنج‌تر می‌کند این است که وزیر خارجه قطر اعلام کرده که هشدار واشنگتن نه پیش از حمله اسرائیل بلکه درست زمانی که دوحه تحت بمباران بود به قطر رسید. شیخ محمدبن عبدالرحمن آل‌ثانی اظهار داشت: «حمله در ساعت ۳:۴۶ رخ داد و نخستین تماس تلفنی که از آمریکا داشتیم ساعت ۳:۵۶ بود یعنی ۱۰ دقیقه پس از حمله.» چه واشنگتن از حمله اسرائیل پیش‌درآمد داشته باشد و چه ترامپ حقیقت را بگوید نتیجه یکسان است: اسرائیل به اعتبار آمریکا آسیب رسانده است.
اگر قرار باشد که آمریکا یا در حمله‌ای تبانی کند یا ناتوان از جلوگیری از آن باشد آنگاه داشتن چتر امنیتی آمریکا و میزبانی از پایگاه‌های نظامی این کشور چه فایده‌ای خواهد داشت؟ این سوال اکنون در ذهن تمامی متحدان آمریکا در خلیج فارس وجود دارد که همگی موجودیت خود را به حمایت واشنگتن وابسته کرده‌اند. با توجه به اینکه آمریکا از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ هر گونه محدودیتی را از اقدامات اسرائیل برداشته رهبران خلیج فارس باید از قبل پیش‌بینی می‌کردند که این وضعیت اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
شخصاً معتقدم که ایالات متحده نباید هیچ‌گونه تضمین امنیتی به دولت‌های خاورمیانه ارائه کند. منطقه دیگر از اهمیت حیاتی برای منافع آمریکا برخوردار نیست و این کشور در حال حاضر نیز به طور بیش از حد در امور داخلی آن دخالت می‌کند. آمریکا باید تعهدات فعلی خود را بازنگری کرده و در صورت نیاز این تعهدات را کاهش دهد؛ اما این تحول باید به صورت داوطلبانه و تحت شرایط خود واشنگتن انجام شود و اسرائیل نباید در این روند خللی وارد کند. هدف باید تقویت اعتبار آمریکا در تعهدات اساسی‌اش باشد نه اینکه اعتبار کل این کشور زیر سوال برود.
بدتر از این اسرائیل نه تنها اعتبار تضمین‌های امنیتی آمریکا را زیر سوال برده بلکه جایگاه دیپلماتیک این کشور را نیز به چالش کشیده است. این دومین بار در سال جاری است که اسرائیل از فرصت ابتکار دیپلماتیک آمریکا برای انجام اقدام نظامی بهره‌برداری می‌کند. نخستین بار زمانی بود که در میانه مذاکرات هسته‌ای با آمریکا به ایران حمله کرد. اسرائیل ممکن است احساس کند که منافع خاصی در تضعیف اعتبار دیپلماسی آمریکا دارد. برای واشنگتن این شرایط چیزی جز فاجعه نیست.
اکنون سوال اصلی این است که ترامپ چه واکنشی خواهد داشت؟ اگر ادعای او مبنی بر نداشتن آگاهی از حمله اسرائیل صحت داشته باشد نارضایتی او بدون عواقبی برای اسرائیل به خاطر تکرار خرابکاری‌ها در منافع آمریکا بی‌معنی خواهد بود. از اوایل ماه مه تا کنون ترامپ تقریباً در هر زمینه‌ای به قیمت منافع آمریکا در برابر نتانیاهو تسلیم شده است. این تسلیم‌های تحقیرآمیز تنها باعث شده که نتانیاهو بی‌پروا‌تر عمل کند و اولویت‌های آمریکا و ترامپ را نادیده بگیرد. شاید این واقعه به ترامپ بفهماند که واگذاری سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه به اسرائیل اشتباه بزرگی است و تغییر این مسیر تنها در دستان خود اوست. به نقل از tgju
انتهای پیام/