اخبار

کشف راز مومیاییهای باستانی چین: استفاده از آتش و دود در فرآیند خشککردن اجساد ۱۰ هزار ساله
تحقیقات تازهای نشان داده است که قدیمیترین مومیاییهای جهان ۱۰ هزار سال پیش در چین و آسیای جنوب شرقی با روشهایی خاص ایجاد شدهاند. محققان دانشگاه پکینگ چین دریافتهاند که در آن زمان اجساد با استفاده از دود خشک میشدند. این کشف تاریخ این شیوه باستانی را به هزاران سال قبل از نمونههای معروف مصری و شیلیایی برمیگرداند.
براساس گزارش لایوساینس دانشمندان مدتهای طولانی با این سوال مواجه بودند که چرا بسیاری از اسکلتهای پیدا شده در گورهای ۴ تا ۱۲ هزار ساله در چین و آسیای جنوب شرقی به شکل خمیده و شبیه به وضعیت جنینی دفن شدهاند؟ این وضعیت غیرمعمول نشاندهنده آمادهسازی خاص بدن پس از مرگ است. محققان روی استخوانها شواهدی از سوختگی مشاهده کردند که نشاندهنده وجود آیین خاص تدفین با استفاده از آتش است.
برای بررسی این معما محققان از روشهای پیشرفته و غیرمخرب مانند اشعه ایکس و طیفسنجی فروسرخ بهره بردند. نتایج به دست آمده نشان داد که استخوانها در معرض حرارت کم قرار داشته و با دوده پوشیده شدهاند اما شواهدی از سوزاندن کامل مشاهده نشده است. این یافتهها حاکی از آن است که در جوامع شکارچی-گردآورنده آن دوران یک فرایند تخصصی برای خشککردن اجساد با دود وجود داشته است.
«شیائو-چون هانگ» نویسنده اصلی این تحقیق اظهار میکند: «دوددادن احتمالاً معانی معنوی مذهبی یا فرهنگی داشته که بسیار فراتر از به تأخیر انداختن پوسیدگی بوده است... این کار باعث میشد که حضور فیزیکی متوفی طولانیتر شود و آنها به شکلی قابل لمس در میان زندگان باقی بمانند.»
نکته جالب این است که این روش تدفین هنوز هم در برخی جوامع زنده است. محققان با سفر به پاپوآ در اندونزی مشاهده کردند که مردم بومی «دانی» و «پومو» هنوز اجساد نیاکان خود را با روش مشابهای مومیایی میکنند. این مشاهده زنده مدارکی قوی برای تفسیر یافتههای باستانشناسی ارائه کرده است.
این یافتهها همچنین تأییدی بر نظریهای مهم درباره تاریخ مهاجرت انسان به نام «مدل دو لایه» هستند. این مدل بیان میکند که موج اول انسانها (شکارچی-گردآورندگان) حدود ۶۵ هزار سال پیش به آسیای جنوب شرقی وارد شدند و از موج دوم (کشاورزان دوران نوسنگی) که دیرتر و حدود ۴ هزار سال پیش به این منطقه رسیدند کاملاً متمایز بودند. وجود این سنت تدفین در میان جوامع باستانی و تداوم آن تا به امروز در میان برخی اقوام بومی نشاندهنده پیوند فرهنگی و بیولوژیکی عمیقی است که ممکن است به بیش از ۴۰ هزار سال پیش برگردد. یافتههای این پژوهش در ژورنال PNAS منتشر شده است. به نقل از tgju
انتهای پیام/