اخبار
حلقه مفقوده در زنجیره انرژی ایران
ورق آلیاژی الکتریکی (فولاد سیلیکونی) یکی از مواد اساسی برای تولید ترانسفورماتورها موتورهای الکتریکی و ماشین‌آلات برقی به شمار می‌آید. این ورق‌ها به دلیل ویژگی‌های مغناطیسی خاص و تلفات هسته پایین در شبکه توزیع برق و صنایع مرتبط بسیار حیاتی هستند. در ایران تحقیقات علمی قابل توجهی در زمینه فرآیندهای آنیل جهت‌دهی دانه و پوشش‌دهی انجام شده و چند تولیدکننده صنعتی به این عرصه وارد شده‌اند؛ اما هنوز تولید داخلی نتوانسته است نیازهای تخصصی بازار را به طور کامل تأمین کند.
ورق «فولاد سیلیکونی» که ترکیبی از آهن و سیلیسیوم است به منظور بهبود خواص مغناطیسی و کاهش تلفات هسته تولید می‌شود. این ورق‌ها در دو نوع «جهت‌دار» و «غیر جهت‌دار» تولید می‌شوند و هر یک برای مصارف خاصی مانند ترانسفورماتورها یا موتورها کاربرد دارد. فرآیند تولید شامل مراحل ذوب نورد گرم و سرد آنیل‌های کنترل‌شده و پوشش‌دهی سطح است. نکات متالوژی مانند کنترل عناصر باقیمانده و مدیریت رشد دانه اهمیت زیادی در کارایی نهایی دارند.
مراکز دانشگاهی و پژوهشگاهی در ایران نیز تحقیقات وسیعی درباره بهینه‌سازی فرآیندهای مربوط به این ورق‌ها انجام داده‌اند و وجود دانش فنی برای تولید نمونه‌های با کیفیت را نشان داده‌اند. با این حال انتقال این روش‌ها به تولید انبوه نیازمند سرمایه‌گذاری در خطوط تخصصی است.
چند واحد صنعتی داخلی اخیراً به تولید ورق‌های آلیاژی پرداخته‌اند و ظرفیت‌های نورد سرد و گرم را افزایش داده‌اند از جمله صنایع هفت الماس که خط نورد سرد خود را توسعه داده است. با وجود این تولیدکنندگان بزرگ جهانی هنوز منبع اصلی تامین گریدهای پیشرفته هستند و واردات برخی گریدهای ویژه ادامه دارد.
مصرف‌کنندگان اصلی این ورق‌ها شامل سازندگان ترانسفورماتور تولیدکنندگان موتورهای الکتریکی و صنایع الکترومغناطیسی هستند. افزایش پروژه‌های نیروگاهی و رشد تولید دستگاه‌های الکتریکی نیاز به گریدهای با تلفات پایین را افزایش داده است.
در حال حاضر شرکت ورق‌های آلیاژی فولاد مبارکه در حال پیشبرد یک پروژه برای ایجاد اولین خط تولید انبوه ورق‌های آلیاژی ویژه در کشور است. این طرح با همکاری ایران‌ترانسفو و صندوق معدنی تجلی در حال انجام است و هدف آن کاهش وابستگی به واردات و قرار گرفتن در جمع کشورهای دارای فناوری این محصول استراتژیک می‌باشد.
این واحد جدید بر تولید دو دسته محصول متمرکز خواهد بود: «ورق‌های الکتریکی» و «ورق‌های زنگ‌نزن» با ظرفیت برنامه‌ریزی شده ۳۰۰ هزار تن در سال. همچنین این پروژه می‌تواند به صرفه‌جویی ارزی و افزایش پتانسیل صادراتی نیز منجر شود.
مدیرعامل این شرکت پیش‌بینی کرده است که این پروژه می‌تواند به اشتغال‌زایی مستقیم ۷۰۰ تا ۸۰۰ نفر کمک کند و سهم قابل توجهی در ایجاد صنایع پایین‌دستی جدید و بهبود کیفیت زندگی مردم داشته باشد. با تکمیل این پروژه ایران به جمع کشورهای محدود صاحب دانش تولید ورق‌های آلیاژی خواهد پیوست و این اقدام می‌تواند تحولی در صنعت فولاد کشور ایجاد کند. به نقل از ایراسین
انتهای پیام/