اخبار
اقتصاد تحت تأثیر برجام: جراحتی از سوی جریان غرب‌زده بر ایران
امیر معصوم‌بیگی در یادداشتی به تأثیرات منفی که بر پیکر اقتصاد ایران نشسته اشاره کرده است. این زخم که از دهه ۹۰ به بعد زندگی میلیون‌ها خانواده را تحت تأثیر قرار داده به دلیل ریشه‌های مختلفی شکل گرفته است. بخشی از آن به اقتصاد نفتی به‌جا مانده از دوران پهلوی مربوط می‌شود بخشی ناشی از تحریم‌های خارجی و بخشی دیگر به کم‌کاری و ساده‌اندیشی برخی مسئولان برمی‌گردد که به جای تمرکز بر ظرفیت‌های داخلی به دنبال راه‌حل‌های بیرونی بودند.
دهه ۹۰ به عنوان یک دوره امید به مذاکره برای دولت وقت ایران شناخته می‌شود. تمرکز دولت بر مذاکره با آمریکا و غرب بود و تصور می‌شد با امضای توافقی به نام برجام تمامی تحریم‌ها لغو خواهد شد. اما پس از امضای برجام نتایج ناامیدکننده‌ای به بار آمد؛ آمریکا از توافق خارج شد و تحریم‌ها به شدت افزایش یافتند و در نتیجه شرایط معیشتی مردم سخت‌تر شد.
اکنون کسانی که به این ایده‌های ناکارآمد تکیه کرده بودند به دنبال مقصر دیگری هستند و در رسانه‌ها سعی دارند نگاه‌ها را از اشتباهات خود دور کنند. رهبر انقلاب همواره بر این نکته تأکید کرده‌اند که کلید حل مشکلات اقتصادی در داخل کشور است و نه در مذاکرات خارجی.
رهبر انقلاب بارها از رنج معیشتی مردم سخن گفته‌اند و بر این نکته تأکید داشته‌اند که حل مشکلات اقتصادی باید از درون آغاز شود. ایشان در سال‌های گذشته با نام‌گذاری سال‌ها به شعارهای اقتصادی و ابلاغ سیاست‌های مناسب مسیر را برای حل مشکلات روشن کرده‌اند.
«اقتصاد مقاومتی» برای ایشان تنها یک شعار نیست؛ بلکه به معنای بار مسئولیت بر دوش مدیران و عدم وابستگی به وعده‌های نا مطمئن قدرت‌های خارجی است. رهبر انقلاب هیچ‌گاه با تکیه بر مذاکره برای حل مسائل اقتصادی موافق نبوده‌اند اما همواره به دولت‌ها فرصت داده‌اند تا ایده‌های خود را آزمایش کنند.
در نهایت ایشان بر این باورند که راه‌حل مشکلات اقتصادی کشور در بهره‌برداری از ظرفیت‌های داخلی و توان ملی نهفته است. تجربیات گذشته باید چراغ راه آینده باشد تا دوباره به ساده‌اندیشی‌های گذشته دچار نشویم و از توانایی‌های داخلی برای مقابله با تحریم‌ها بهره‌برداری کنیم. به نقل از مهر
انتهای پیام/