چرا ایرباس A340 از موتورهای کوچکی بهره می‌برد؟

در طراحی جت‌های مسافربری ایرباس A330 و A340 شرکت ایرباس به دو بازار مختلف با نیازهای متفاوت توجه کرد. منطقه آسیا-اقیانوسیه به دلیل مسافت‌های طولانی دریایی به هواپیماهایی با قابلیت اطمینان بالا در صورت خرابی موتور نیاز داشت. در این راستا ایرباس به منظور تأمین الزامات ایمنی و پروازی در مسیرهای دوربرد به طراحی A340 با چهار موتور روی آورد.

در مقابل بازار آمریکا به هواپیماهای دو موتوره برای پروازهای اقیانوس اطلس تمایل داشت. اما در آسیا-اقیانوسیه پرواز با هواپیماهای دو موتوره بر فراز اقیانوس آرام به دلیل خطر از کار افتادن یک موتور و کاهش ۵۰ درصدی توان چالش‌برانگیز بود. علاوه بر این قوانین پروازی آن زمان پروازهای طولانی با هواپیماهای دو موتوره را بر فراز آب ممنوع کرده و آن‌ها را ملزم به حفظ فاصله ۶۰ دقیقه‌ای از نزدیک‌ترین فرودگاه می‌کرد. این مسائل به همراه نیاز به سوخت کافی برای پروازهای بدون توقف ایرباس را به سمت طراحی A340 با چهار موتور هدایت کرد.

تجهیز ایرباس A340 به چهار موتور بالاترین سطح ایمنی را فراهم می‌کرد؛ بدین معنا که در صورت از کار افتادن یک موتور تنها ۲۵ درصد از توان کاهش می‌یافت. این طراحی همچنین باعث افزایش برد پروازی و ظرفیت مخازن سوخت می‌شد هرچند که وزن کلی هواپیما را نیز بالا می‌برد و نیاز به ارابه فرود میانی اضافی پیدا می‌کرد. با استفاده از چهار موتور کوچکتر که تقریباً نیروی رانش مشابهی با دو موتور A330 تولید می‌کردند قابلیت اطمینان این هواپیما در پروازهای طولانی اقیانوسی افزایش می‌یافت. اما این طراحی نیز به معنای افزایش هزینه‌های عملیاتی (سوخت و نگهداری) بود و با پیشرفت تکنولوژی و تغییرات در مقررات پروازی (ETOPS) مزایای A340 کاهش یافته است. تا مه ۲۰۲۵ تنها ۷ شرکت هواپیمایی از مجموع ۴۹ فروند A340 در حال استفاده هستند که این هواپیما را به یکی از کم‌کاربردترین مدل‌های ایرباس تبدیل کرده است. به نقل از tgju

انتهای پیام/