اخبار
آیا امکان گفتگو در خواب وجود دارد؟
غزال زیاری: در عصر حاضر فناوری‌های یادگیری ماشین قادرند تا حدی تصورات و خواب‌های ما را تجزیه و تحلیل کنند؛ اما اگر بخواهیم واقعاً خواب‌ها و رؤیاهای خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم چه خواهد شد؟ در حال حاضر اگرچه می‌توانیم با تفسیر سیگنال‌های مغزی به‌طور تقریبی صحنه‌ها و افکار کلی را درک کنیم هنوز راهی برای انتقال مستقیم این اطلاعات به مغز دیگران وجود ندارد. این موضوع ممکن است برای برخی افراد خوشایند باشد زیرا بسیاری از افراد احساس راحتی نمی‌کنند که داده‌ها به‌طور مستقیم به مغزشان در حین خواب وارد شود.
چگونه می‌توان در خواب ارتباط برقرار کرد؟ در حال حاضر تنها گزینه موجود استفاده از حواس است. برای مثال کلماتی که در هنگام خواب در گوش فردی زمزمه می‌شوند می‌توانند یک روش برای انتقال اطلاعات بین دو فرد در خواب باشند. اما یک چالش وجود دارد: چگونه فردی که خواب است می‌تواند صحبت کند یا به چیزی گوش دهد؟ پاسخ این سوال ممکن است پیچیده‌تر از آنچه تصور می‌کنیم باشد. افرادی که در خواب صحبت می‌کنند معمولاً به دلیل استرس به این حالت دچار می‌شوند و صداهایی که تولید می‌کنند تحت کنترل آگاهانه نیست. از سوی دیگر شنیدن صداها هنگام خواب نیز آسان نیست زیرا معمولاً منجر به برهم خوردن خواب و ایجاد استرس می‌شود.
با این حال نوع خاصی از خواب وجود دارد که به آن رویای شفاف یا آگاهانه (Lucid Dreaming) می‌گویند. در این حالت نادر فرد خواب متوجه است که خواب می‌بیند و در عین حال در خواب باقی می‌ماند. با کمی تمرین و استفاده از تکنیک‌های مختلف هر فردی می‌تواند این وضعیت را تجربه کند. در این حالت ممکن است دو فردی که در خواب هستند واقعاً بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در همین راستا شرکتی به نام REMSpace ادعا می‌کند که این امر ممکن است و حتی موفق به انجام آن شده است. در آزمایشی که تیم این شرکت انجام داد یکی از افراد در خواب با استفاده از محرک‌های بیرونی وارد حالت رویای شفاف شد و کلمه‌ای از طریق هدفون به او منتقل گردید که او آن را در خواب تکرار کرد. هشت دقیقه بعد همان پیام برای فرد دیگری که در خواب بود پخش شد و او در بیداری توانست آن کلمه را تأیید کند. این دستاورد هرچند هنوز کاربرد عملی زیادی ندارد نوعی ارتباط در خواب به حساب می‌آید.
از سوی دیگر نوع دیگری از اشتراک فکری وجود دارد که می‌تواند مفیدتر باشد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که افرادی که با یکدیگر همکاری می‌کنند امواج مغزی‌شان با یکدیگر همگام می‌شود. این پدیده مشابه حالتی است که نوازندگان هنگام هماهنگی کامل تجربه می‌کنند یا زمانی که اعضای یک گروه اجتماعی احساس پیوند عمیقی با یکدیگر دارند. این پدیده که همگام‌سازی عصبی بین مغزی (Inter-brain Neural Synchronisation) نامیده می‌شود با استفاده از هایپراسکن‌ها و دستگاه‌های EEG شناسایی شده است. این امواج شامل امواج تتا (در زمان آرامش عمیق) امواج آلفا (در زمان آرامش معمولی) و امواج بتا (در زمان فعالیت و هوشیاری) هستند. وقتی این امواج به‌خصوص امواج بتا بین چند نفر همگام شوند آن‌ها: بهتر با یکدیگر همکاری می‌کنند همدلی بیشتری از خود نشان می‌دهند و حتی حساسیت کمتری به درد دارند. به‌طور کلی تیم‌هایی که در سطح عصبی هماهنگی بیشتری دارند عملکرد بهتری خواهند داشت.
خبر خوب این است که برای ایجاد چنین همگام‌سازی‌ای نیازی به هوش مصنوعی یا دستگاه‌های پیچیده نیست. کافی است تجربیات مشترکی با دیگران داشته باشیم؛ تجربیاتی مانند گوش دادن به موسیقی رقص کار گروهی برای حل مسائل و حتی صرفاً گفتگو. به عبارت دیگر این نوع اشتراک ذهنی به‌طور طبیعی و رایگان به دست می‌آید و می‌توانیم از مزایای آن بهره‌مند شویم. به نقل از tgju
انتهای پیام/