اخبار
میکروب‌های باستانی ۴۰ هزار ساله به زندگی بازگشتند!
تیمی از پژوهشگران زمین‌شناس و زیست‌شناس از دانشگاه کلرادو بولدر به منطقه فاکس در آلاسکا سفر کردند. در این منطقه تونلی به عمق حدود ۱۰۷ متر وجود دارد که ارتش آمریکا برای بررسی مشکلات مربوط به «پرمافراست» از آن استفاده می‌کند. پرمافراست به لایه‌ای از خاک سنگ و مواد آلی اطلاق می‌شود که همیشه یخ‌زده است و تقریباً یک چهارم زمین‌های نیم‌کره شمالی را تحت پوشش قرار داده است. محققان از دیواره‌های این تونل نمونه‌هایی از پرمافراست برداشت کردند که عمر آن‌ها از چند هزار تا ۴۰,۰۰۰ سال متغیر بود. سپس این نمونه‌ها را با آب ترکیب کرده و در دماهای ۴ تا ۱۲ درجه سانتی‌گراد نگهداری کردند دماهایی که به مراتب بالاتر از دمای معمولی پرمافراست بوده که حدود منفی ۱۰ درجه سانتی‌گراد است.
میکروب‌هایی که در این مواد یخ‌زده نهفته بودند برای فعال شدن به زمان نیاز داشتند. در آغاز این موجودات به آرامی رشد می‌کردند به طوری که در هر روز ممکن بود فقط یک سلول از هر ۱۰۰,۰۰۰ سلول جایگزین شود. اما پس از چند ماه به نظر می‌رسید که از خوابی طولانی بیدار شده‌اند و به سرعت شروع به رشد و تکثیر کردند و کلنی‌های بزرگی را شکل دادند. تریستان کارو زیست‌شناس زمین و نویسنده اصلی این تحقیق بیان کرده است که این نمونه‌ها به هیچ وجه مرده نیستند.
سباستین کوپف یکی دیگر از محققان توضیح داد که این کشف می‌تواند تأثیرات چشمگیری بر سلامت منطقه قطب شمال و حتی کل سیاره داشته باشد. با فعال شدن این میکروب‌ها آن‌ها به تجزیه مواد آلی پرداخته و در این فرآیند گازهای دی‌اکسید کربن و متان را آزاد می‌کنند. این گازها از گازهای گلخانه‌ای محسوب می‌شوند که به گرمایش زمین کمک می‌کنند و این روند را تسریع می‌بخشند. دانشمندان همچنین تأکید کردند که هنوز سوالات زیادی در این زمینه وجود دارد؛ مثلاً اینکه آیا این موجودات باستانی در طبیعت هم به همان طریق رفتار خواهند کرد که در شرایط آزمایشگاهی مشاهده شده است یا نه؟
لونی تامپسون متخصص یخچال‌های طبیعی که در این تحقیق مشارکت نداشته اما در زمینه باکتری‌های موجود در یخ‌ها مطالعه کرده است اشاره کرد که اطلاعات کمی در مورد ویروس‌ها و میکروب‌های این محیط‌های سخت در دست داریم و درک اینکه این موجودات چگونه به تغییرات آب و هوایی واکنش نشان می‌دهند بسیار حیاتی است.
در بدترین حالت ذوب شدن یخ‌ها می‌تواند منجر به آزاد شدن عوامل بیماری‌زای قدیمی (پاتوژن‌ها) در محیط شود که ممکن است بیماری‌زا باشند. در سال ۲۰۱۵ تحقیقی نشان داد که ویروس «مولی‌ویروس سیبریکوم» که ۳۰,۰۰۰ سال قدمت دارد هنوز توانایی آلوده کردن آمیب‌های امروزی را دارد. همچنین ویروس‌های آبله و آنفولانزای اسپانیایی در نمونه‌های بافت یخ‌زده ۱۰۰ ساله یافت شده‌اند. به علاوه شیوع سیاه‌زخم در سیبری در ۱۰ سال پیش احتمالاً نتیجه آزاد شدن عامل بیماری‌زا از لاشه گوزن‌های شمالی بود که سال‌ها در یخ به سر می‌بردند. با افزایش دما و ذوب شدن یخ‌ها در یک موج گرما این اجساد از خاک بیرون آمدند و هاگ‌های سیاه‌زخم که هنوز فعال بودند را آزاد کردند. به نقل از tgju
انتهای پیام/