اخبار
چرا ترامپ قادر به کنترل نتانیاهو نیست؟
روابط میان ایالات متحده و اسرائیل به عنوان یکی از پیچیده‌ترین اتحادهای زمان حاضر بار دیگر با اظهارات جی‌دی ونس معاون اول رئیس‌جمهور آمریکا در سفرش به اسرائیل به محوریت توجه قرار گرفت. ونس در انتقاد به رأی کنست برای الحاق کرانه باختری بر اهمیت شراکت استراتژیک تأکید کرد و به رد روایت‌های دوجانبه‌ای که به نوعی مفهوم «طفیلی» بودن را تداعی می‌کرد پرداخت. این اظهارات که در فرودگاه بن‌گوریون ایراد شد نه تنها تنش‌های داخلی اسرائیل را به نمایش گذاشت بلکه یادآور تنش‌های فکری در این باره نیز بود.
چپ‌گرایانی نظیر نوام چامسکی و نورمن فینکلستین اسرائیل را ابزاری برای نواستعمار ایالات متحده در خاورمیانه تلقی می‌کنند و در مقابل واقع‌گرایانی چون جان میرشایمر و استیون والت لابی اسرائیل را عاملی برای بار اضافی بر سیاست‌های ایالات متحده می‌دانند. اظهارات جی‌دی ونس در سفرش به اسرائیل تأثیرات متعددی بر روابط دو کشور و سیاست‌های خاورمیانه داشته است چرا که این اظهارات تنش‌های دیپلماتیک را به سطح جدیدی رساند و شراکت را در برابر روایت‌های وابستگی قرار داد. رأی کنست برای الحاق که با ۲۵ رأی موافق و ۲۴ رأی مخالف تصویب شد ونس را وادار به انتقاد کرد و آن را «شوخی احمقانه» نامید که شراکت را به چالش می‌کشد.
در عین حال روایت رسمی آمریکایی‌ها شراکت را توجیه می‌کند در حالی که نقش CIA در حمایت از شهرک‌سازی را نادیده می‌گیرد. از سوی دیگر انتقادات ونس از نفوذ لابی ایپک در سیاست‌های آمریکا تأثیرات منفی بر بودجه ۵۰۰ میلیون دلاری این لابی داشته است. این وقایع به کشورهای عربی واکنش نشان داده و توافق ابراهیم را تحت تأثیر قرار داده است.
چامسکی در آثار خود اسرائیل را به عنوان «پایگاه امپریالیستی» ایالات متحده در خاورمیانه می‌بیند و بر این باور است که اسرائیل به ابزار کنترل منابع و جلوگیری از اتحادهای عربی-ایرانی تبدیل شده است. او در مصاحبه‌ای به این موضوع اشاره می‌کند که اسرائیل از سال ۱۹۶۷ پس از جنگ شش‌روزه به دارایی استراتژیک ایالات متحده تبدیل شده است.
نورمن فینکلستین نیز به نقد سیاست‌های آمریکا به نفع اسرائیل پرداخته و معتقد است هولوکاست به ابزاری برای توجیه سیاست‌های اسرائیل تبدیل شده است. او همچنین اسرائیل را «نیابتی هژمونیک» ایالات متحده می‌داند و اعتقاد دارد که امپریالیسم می‌تواند با استفاده از پروکسی‌ها ثبات را مختل کند.
استیون والت و جان میرشایمر نظریه‌پردازان واقع‌گرا لابی اسرائیل را به عنوان بار اضافی بر سیاست‌های ایالات متحده می‌بینند و اظهارات ونس در سال ۲۰۲۵ نشان‌دهنده تنش‌های بیشتری در این زمینه است. آن‌ها در تحلیل‌های خود به روابط نامتوازن میان آمریکا و اسرائیل اشاره کرده و تأکید می‌کنند که این روابط به نفع لابی‌ها و به ضرر منافع آمریکا تمام می‌شود.
در نهایت اظهارات ونس می‌تواند به عنوان تأکیدی بر شراکت استراتژیک میان این دو کشور تلقی شود اما تحلیل‌های مختلف نشان می‌دهد که این روابط به نوعی «استعمار نوین» منجر می‌شود که ایالات متحده از اسرائیل برای کنترل منابع و ایجاد بی‌ثباتی در منطقه استفاده می‌کند. به نقل از tgju
انتهای پیام/