اخبار
رقابت بر سر تسلط در راس زنجیره تأمین
این نوع ریسک به ویژه در بخش‌های بالادستی و میان‌دستی زنجیره تولید اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است و هرگونه اختلال در این بخش‌ها می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر ساختار تولید و تجارت جهانی بگذارد. ریسک عمودی در بخش بالادستی به تأمین مواد خام حیاتی مربوط می‌شود و آسیب در این سطح می‌تواند زنجیره تأمین را از نقطه آغاز مختل کرده و موجی از بحران را تا انتهای زنجیره گسترش دهد. در بخش میان‌دستی این ریسک بر مواد میانی که خوراک صنایع پایین‌دستی هستند متمرکز است و در صورت بروز مشکل در تأمین آن‌ها تولیدات نهایی آسیب خواهند دید. پیش‌بینی می‌شود که از سال ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۸ شدت ریسک عمودی در بخش‌های بالاتر زنجیره افزایش یابد. کشورهایی که قابلیت بیشتری در تأمین پایدار مواد اولیه دارند در معادلات سیاسی و اقتصادی آینده برتری خواهند داشت. به عبارت دیگر کنترل منابع اولیه به یکی از ابزارهای کلیدی قدرت نرم و سخت در دنیای جدید تبدیل می‌شود. جالب است که بسیاری از کالاهای میان‌دستی مانند فولاد نیمه‌فرآوری‌شده یا مواد پتروشیمی هرچند خود از محصولات تولیدی به شمار می‌آیند اما به دلیل نقشی که در تغذیه بخش پایین‌دستی دارند بخشی از ریسک عمودی به آن‌ها نیز تعلق می‌گیرد هرچند با شدت کمتری. به عنوان مثال کالاهایی چون نفت دانه سویا و سنگ‌آهن از جمله نقاط حساس زنجیره تأمین چین هستند. با وجود آسیب‌پذیری در این حوزه‌ها چین توانسته با تنوع‌بخشی به منابع وارداتی سنگ‌آهن از کشورهایی مانند استرالیا و برزیل و همچنین سرمایه‌گذاری در معادن آفریقا بخشی از ریسک را مدیریت کند. با این حال ریسک عمودی همچنان یکی از چالش‌های اصلی و راهبردی اقتصاد چین باقی مانده است. به نقل از ایراسین
انتهای پیام/