اخبار

تحلیل جامعه‌شناختی انتخاب شهردار جدید نیویورک: ممدانی و چالش‌های نسلی در حزب دموکرات - آیا چپ‌گرایان نیویورک سرنوشت آینده آمریکا را رقم می‌زنند؟

پیروزی زهران ممدانی در انتخابات شهرداری نیویورک به عنوان یک تغییر محلی به یک آزمایشگاه واقعی برای درک تحولات جامعه‌شناختی رأی‌دهی در آمریکا تبدیل شده است. ممدانی نماینده ایالت از حزب دموکرات و سوسیالیست دموکراتیک با کسب ۵۰.۴ درصد آرا و بیش از ۲ میلیون رأی بالاترین میزان مشارکت از ۱۹۶۹ را به دست آورد و به عنوان اولین شهردار مسلمان و جنوب آسیایی و همچنین جوان‌ترین شهردار در بیش از یک قرن شناخته شد.

تحلیل‌های جامعه‌شناختی نشان می‌دهد که ممدانی موفق به ایجاد ائتلافی از نسل Z و Millennials شده است که ۷۵ درصد از رأی‌دهندگان زیر ۳۰ سال به او رأی دادند و مشارکت جوانان به ۲۸ درصد رسید. در مقابل افراد بالای ۶۵ سال به اندرو کومو فرماندار پیشین دموکرات نیویورک و رقیب مستقل او گرایش بیشتری داشتند. همچنین ۵۰ درصد از حامیان ممدانی برای اولین بار رأی دادند و این نشان‌دهنده اهمیت غیررأی‌دهندگان در پیروزی او است.

تجزیه و تحلیل حامیان ممدانی به چهار گروه کلیدی نشان می‌دهد که پیروزی او نه بر اساس یک پایگاه سنتی بلکه از طریق گردآوری یک ائتلاف جدید و متنوع حاصل شده است.

نخست جوانان و نسل Z تنها موتور تغییر در نیویورک بودند و ۷۵ درصد حمایت از ممدانی را داشتند. این گروه به دلیل خستگی از نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی از جمله تورم مسکن و بدهی دانشجویی به سمت عدالت شهری جذب شدند.

دومین گروه مهاجران جنوب آسیایی و اقلیت‌ها بودند که با ۳۷ درصد جمعیت از هویت ممدانی الهام گرفتند. این گروه به دلیل نگرانی از نژادپرستی و مسائل مهاجرتی به حمایت از او پرداختند.

سومین گروه شامل رأی‌دهندگان با درآمد متوسط و غیررأی‌دهندگان بود که ۶۰ درصد آرا را تشکیل می‌دادند و با کمپین‌های شبکه‌های اجتماعی بسیج شدند.

چهارمین گروه یهودیان جوان و پیشرفت‌گرایان بودند که شکاف نسلی در جامعه یهودی را نمایان کردند. این گروه به دلیل نگرانی‌های بین‌المللی به حمایت از ممدانی پرداختند.

در نهایت پیامدهای ژئوپلیتیکی پیروزی ممدانی بر سیاست‌های آمریکا تأثیر گذار است و می‌تواند بر درک جهانی از آمریکا و روابط دیپلماتیک این کشور اثر بگذارد. پیروزی ممدانی نمایانگر یک انقلاب هویتی-نسلی بوده و نشان‌دهنده این است که جوانان با مهاجران و متوسط‌ها ائتلافی برای عدالت شهری تشکیل داده‌اند در حالی که سنتی‌ها شکاف ایجاد کردند.